Hong Kong nieuws

Om op de hoogte te blijven van alle belangrijke dingen in Hong Kong, lezen wij de 'plaatselijke' krant, de South China Morning Post ofwel de SCMP.

Uiteraard is er ook nieuws op de tv maar wij kunnen de Engelstalige versie van de plaatselijke zender niet ontvangen en dus zijn we aangewezen op CNN. Vanuit Hong Kong worden hier namelijk ook uitzendingen voor CNN gemaakt maar omdat op het moment alles in het teken van de Amerikaanse verkiezingen staat, wordt de krant bij ons nu wat intensiever gelezen.

Er zijn drie thema's die ik vandaag eens wilde belichten en die op het moment hot items zijn:

1. Edison Chen;
2. Olympische Spelen;
3. Kinderarbeid in China

Bij het eerste thema zullen velen van jullie de wenkbrauwen hebben gefronst want wie is Edison Chen?

Edison Chen

Ik kan jullie vertellen dat Edison Chen het nieuws in China sinds een week of twee compleet beheerst. Zelfs onze SCMP heeft hem nu op de voorpagina.

Edison Chen is namelijk een canto-pop zanger en niet zomaar een, hij is een grootheid. Nu ja, in Hong Kong en China dan.

Canto-pop kun je vergelijken met onze smartlappen en staat niet op ons lijstje met favoriete muziek maar hier zijn er heel wat mensen gek van. Je zou hem kunnen vergelijken met Frans Bauer of Jan Smit.

Edison verdient een behoorlijk fortuin met het zingen van amoureuze teksten en zeer lucratieve reclamedeals.

Aan dit alles is nu plotsklaps een einde gekomen want Edison is een beetje dom geweest. Naar het voorbeeld van Mick Jagger heeft Edison namelijk met menig mooi meisje het bed gedeeld. Dat is op zich allemaal nog niet zo erg maar nu heeft Edison daar foto's van gemaakt.
Daarmee wordt alles al wat gevaarlijker en helemaal toen een aantal van die foto's openbaar werden.

Dat kwam omdat Edison's computer moest worden gerepareerd en de reparateur de foto's heeft gekopieerd en verspreid. Dat is uiteraard verboden en de man is gearresteerd maar het kwaad is natuurlijk al geschied.

Er wordt schande gesproken van Edison en zijn foto's, die eerst als pornografisch werden betiteld maar nu als ongepast worden beschreven. Ik heb geen idee want ik heb ze niet gezien, eerlijk gezegd maar gezien de preutsheid hier denk ik dat het eigenlijk best wel eens mee zou kunnen vallen. Maar ja, het is hier geen Nederland.

De spanningen liepen hoog op en iedereen had het over Edison en zijn uitspattingen. De roddelbladen vlogen de winkels uit en ook internet werd druk bezocht.

Het werd nog een graadje erger toen ook nog bleek dat Edison het niet met gewone meisjes maar met beroemde canto-pop zangeressen had gedaan en naar het schijnt, met een zingende tweeling die op het moment van de 'activiteiten' minderjarig zou zijn geweest. Oeps, dat is toch wel ernstig.

Nu zijn er dus heel wat reputaties aan diggelen en heeft Edison afgelopen week onder grote spijtbetuiging, bekend gemaakt dat hij zich terugtrekt uit de showbiz in Hong Kong. Daarnaast schijnen de grote bedrijven in de rij te staan om hun reclamedeals op te zeggen.

De aandacht verschuift zich daarom naar een van de betrokken zangeressen die tot nu toe het maagdelijke imago vertegenwoordigde. Dat kan ze dus nu wel vergeten. Ze vertelde de krant dat ze bang was dat nu Edison uit beeld is, het publiek een nieuw slachtoffer zoekt omdat er toch iemand aan de schandpaal moet worden genageld. We zullen zien hoe het zich verder ontwikkelt. In ieder geval was er een vreemd soort eensgezindheid onder de mensen en was ieders aandacht gericht op maar een ding zo leek het wel en dat is voor Hong Kong echt bijzonder.

Olympische Spelen

Dit jaar worden de Olympische Spelen in Beijing of Peking gehouden en er is natuurlijk veel om te doen. Ik heb gelezen dat in Nederland nu een initiatief is om de opening te boycotten om zo de mensenrechten in China aan de orde te stellen. Ik begrijp dat wel omdat je nu eenmaal meer publiciteit krijgt rondom zo'n groot evenement maar persoonlijk vind ik dat je sport en politiek ver uit elkaar moet houden en dat er andere wegen zijn om dit soort dingen te bespreken.

Intussen wordt in Beijing maar ook hier in Hong Kong hard gewerkt om de Spelen tot een groot succes te maken. Hong Kong? Ja, Hong Kong. Veel mensen weten het niet maar de paardensport vindt in Hong Kong plaats. Als ik het goed heb begrepen zijn de ruiters en paarden al hier om te trainen en te wennen aan de tijdomstelling van 7 uur, het klimaat en de luchtverontreiniging.

Een land heeft zich overigens om die reden teruggetrokken omdat de omstandigheden voor paarden en zeker voor dit soort dure paarden verre van ideaal zijn. Tegen de tijd dat de Spelen beginnen is het hier namelijk volop zomer en zal het daarom erg warm (30-35 graden) maar ook erg vochtig zijn. In combinatie met de luchtvervuiling wordt het bedrijven van topsport buiten daarom al snel een survival of the fittest en zijn er grote zorgen over de gezondheid van de paarden.

Ik geloof dat ik al eens heb geschreven over de paardenrennen hier in Hong Kong. Dat is kijksport hier maar de paarden zijn buiten hun overwinningen ook in het nieuws vanwege hun aandoeningen aan de luchtwegen. Net zoals veel mensen hier lijdt een aantal onder astma of aanverwante aandoeningen.

Daarom vinden er nu continu metingen plaats van de lucht en de effecten die dat heeft op de gezondheid van de paarden.

Ik heb geen idee hoe dat zal worden aangepakt tijdens de Spelen want de bedrijven die dit veroorzaken, liggen in China. Overigens zijn die wel in het bezit van Hong Kong bewoners....

Ik wil daarbij wel aanstippen dat het altijd die bedrijven zijn die worden beschuldigd van de vervuiling maar dat de de kolengestookte (!) energiecentrale van Hong Kong altijd buiten schot blijft. Als alle shopping malls hun binnentemperatuur nu eens van 18 naar 22 en in de zomer naar 25 graden zouden omstellen dan zou dat volgens mij al heel veel kunnen uitmaken. Maar dat zal wel onbespreekbaar zijn.

Zover de Spelen in Hong Kong, terug naar de hoofdlocatie Beijing en naar een krantenartikel van vorige week in de SCMP.

Olympics organisers seek the perfect woman
Zo luidde de titel van het bericht. Waar ging dit nu over? Het blijkt dat het Olympisch Comité op dit moment de top hogescholen en universiteiten in Shanghai afstruint op zoek naar dames die aan het perfecte profiel voldoen om de medailles uit te reiken.

Dit zijn de eisen:
Lengte: 1.68 - 1.78 meter
Leeftijd: 18 - 24

Is nog redelijk toch? Ja, vond ik ook maar nu komt het want er moet aan maar liefst 15 verschillende eisen met betrekking tot je lichaamsbouw worden voldaan.

Hier zijn een paar voorbeelden:
1. de afstand van het voorhoofd tot de aanzet van de neus, van de aanzet tot de punt van de neus en van de punt van de neus tot de kin moet gelijk zijn (haal de geodriehoeken maar uit de kast!);
2. de hoogte van de ogen moet drie tiende van de lengte van het gezicht zijn;
3. het hele lichaam mag er niet slungelig, te dik of te dun, ongebalanceerd uitzien of een abnormale vorm hebben;
4. de botten moeten over het gehele lichaam goed geproportioneerd en symmetrisch zijn;
5. de spieren moeten over een dusdanige elasticiteit beschikken om een gezond, mooi, goed gebouwd maar niet te dik of doorsnee lichaam te laten zien;
6. lange en slanke ledematen, zachte en gladde dijen, hoge en enigszins gevormde kuiten.

Als je dit lijstje, wat dus niet eens de complete lijst is, in Nederland zou publiceren, zou je binnen de korste keren worden aangeklaagd wegens discriminatie en sexisme en ik moet heel eerlijk zeggen dat ik dit persoonlijk ook wel te ver vind gaan.

Vooral bij punt 6 krijg ik het idee dat dit een functie-eis is voor een heel andere functie.

Toen de krant een van de studentes vroeg of zij zich ging aanmelden, vertelde ze dat ze dat wel wilde maar dat ze eerst haar gezicht nog even op moest meten. Desondanks zullen heel veel meisjes zich aanmelden om zo in de spotlights te komen en een kansje op een ander bestaan te krijgen. We moeten maar eens goed kijken tijdens de uitreiking wat er van terecht gekomen is.

Kinderarbeid in China
Het is en blijft een groot probleem: kinderarbeid in China maar ook in de omringende landen zoals India en Pakistan.

Zolang wij met z'n allen zoeken naar producten voor de laagste prijzen, zal dit probleem blijven bestaan en een schrijnend voorbeeld is het verhaal van Yuke Tan.

Het was in Nederland niet zo in het nieuws maar het was een ramp van behoorlijk formaat, de winter in China. Er waren zware sneeuwstormen waardoor honderdduizenden mensen op de treinstations strandden en hele gebieden zonder stroom en/of water zaten of nog erger: compleet van de buitenwereld waren afgesloten.

Ook het gebied waar de 11-jarige Yuke met haar ouders woont, is door de winter zwaar getroffen.

Dit betekent dat de vuurwerkfabriek waar haar ouders 11-urige werkdagen (zonder pauze en voor nog geen 2 euro per dag) maken en Yuke part-time werkt, 20 dagen stil lag. En dat in de piekperiode van het jaar, Chinese New Year.

Nu is het niet zo dat ze niets meer te eten hadden, zo erg was het gelukkig nog niet. Wat deze werkonderbreking wel veroorzaakt heeft, is dat er nu geen geld was om het schoolgeld van Yuke te betalen. Haar ouders hebben nog wel met de directie van de school gesproken om een uitzondering te maken voor Yuke en andere kinderen na deze barre winter maar de schoolleiding was onverbiddelijk.

Hoewel het daar nog steeds heel erg koud is, is de fabriek weer open en heeft Yuke nog geprobeerd door heel hard werken om toch naar school te kunnen. Het resultaat is dat ze bevroren vingers heeft en dat er desondanks niet genoeg geld is om de school te betalen.

Dit betekent dus dat Yuke dit schooljaar niet kan afmaken en de rest van het jaar in de fabriek werkt. Dit doet ze overigens al vanaf haar zevende.....

Kinderen zijn heel gewild bij de vuurwerkfabrieken omdat ze met hun kleine vingers de lontjes makkelijk aan kunnen brengen. Ongevaarlijk is het niet; er komen redelijk wat mensen om per jaar door ongelukken in de fabrieken. Een paar weken geleden werd er door een ongeluk in een fabriek zowaar een schok van 1.1 op de schaal van Richter veroorzaakt toen meer dan 15.000 dozen vuurwerk de lucht in gingen. Daarbij vielen wonder boven wonder slechts 4 doden.

De overheid heeft het wel proberen aan te pakken maar dat had alleen tot gevolg dat de fabrieken naar een andere, arme provincie trokken, vooral naar Yizhang waar Yuke ook woont.

Toen de verslaggever een van de vele fabriekseigenaren vroeg of hij het eens was met deze praktijken, antwoordde hij dat hij het wel kon begrijpen. Door de winter hadden veel fabrieken immers veel geld verloren en het inzetten van kinderen kon de kosten terugdringen dus, ja hij kon het wel begrijpen en eigenlijk vond hij het zelfs onvermijdelijk. Niet dat hij daaraan meedeed overigens, zijn medewerkers waren allemaal volwassen. Zei hij.

Dit is slechts één voorbeeld van kinderarbeid in China maar er zijn er vele en het enige dat ik kan zeggen is: koop geen imitatie- of nepproducten en ga niet voor het allergoedkoopste. Ik wil hiermee niet zeggen dat je altijd een adidas bal moet kopen als je je kinderen een plezier wilt doen maar vraag jezelf eens af hoe een bedrijf voor 4 euro een bal kan laten produceren in Azië, het van daar naar Nederland kan transporteren en dan ook nog met winst kan verkopen.

Wij weten door ons werk wat er bij komt kijken om een product te maken en dat je veel geld kunt besparen door drie dingen te negeren: het milieu, gezondheid/ veiligheid (denk aan de ophef over het Chinese speelgoed) en kinderarbeid.

Laten we daarom alsjeblieft eens meer bij stilstaan bij de gevolgen van ons koopgedrag en deze praktijken tot staan brengen. Wij kunnen dat verschil namelijk maken, echt.

Macau

Terwijl het eindelijk weer een beetje warmer begint te worden, is intussen het nieuwe Chinese jaar begonnen, het jaar van de Rat.

Omdat we maar liefst vijf dagen vrij hadden om Chinese New Year te vieren, was dit de uitgelezen mogelijkheid om Macau te bekijken.

Eigenlijk waren we helemaal niet van plan om weg te gaan (drukte, hoge prijzen) maar een collega van Bert had kaartjes voor het concert van The Police over en vroeg of wij interesse hadden. Nou ja, natuurlijk. Zo'n kans krijg je immers niet snel weer.

Het concert vond plaats in het pas geopende hotel The Venetian in Macau. Wij besloten daarom om er maar een nachtje aan vast te knopen.

Wat is Macau?

Macau is een groep eilandjes van bij elkaar zo'n 27 vierkante kilometer en was vroeger een Portugese kolonie. In 1999 is Macau net zoals Hong Kong in 1997, weer onder Chinees bewind gekomen.

Macau is echter niet zozeer daarom bekend maar meer omdat iedereen het kent als het Las Vegas van China.

Is dat dan ook zo? Nou, nu we het gezien hebben kunnen we zeggen dat dat nog niet zo is. Ik denk echter dat het er in vijf jaar volledig anders uitziet en dan wellicht qua uitstraling goed kan meedoen.

Vergis je echter niet; de omzet die in Macau gemaakt wordt is hoger dan die in Las Vegas. Dat komt omdat Chinezen gek zijn op gokken. Zo gek dat veel Chinezen er in het verleden aardig door in de problemen zijn geraakt. Daarom is het in China ook verboden. Ook hier in Hong Kong is er maar een mogelijkheid om te gokken en dat is bij de paardenrennen.

Maar als je echt wilt, kun je ook inschepen op een van de gokboten die wij dagelijks vanuit kantoor voorbij zien varen.

Gokboten

Hoe werkt dit nu weer? Zoals gezegd is gokken in China illegaal, behalve dus in Macau. Als je echter in internationale wateren bent, gelden er andere regels en is gokken (kennelijk) toegestaan. Daarom zijn er mensen die een hele dag op zo'n gokboot doorbrengen. Ik moet er niet aan denken.

Overigens weten wij dat het gokboten zijn doordat ze opvallende verlichting voeren. Je kunt het omschrijven als kitsch kerstverlichting: allerlei kleuren en het knippert. Kortom, het trekt behoorlijk de aandacht.

De reis naar Macau

Terug naar het verslag over Macau. Als je naar Macau wilt, kan dat op verschillende manieren, met de ferry of met het vliegtuig. Nu ligt Macau slechts 65 kilometer van Hong Kong, dus vliegen is een beetje teveel van het goede hoewel er een helicopterservice bestaat voor de rijken onder ons.

Wij kozen voor de ferry waarvan er twee typen bestaan: de catamaran en de vleugelboot. Het verschil is dat de catamaran licht is maar wel helemaal in het water ligt terwijl de vleugelboot helemaal uit het water komt en alleen de motoren in het water liggen. Bij de laatste heb je daardoor veel minder last van golven. Nu kun je dat van te voren niet uitkiezen maar omdat we beide types hebben ervaren, weten we wel dat er een duidelijk verschil is.

Macau is net als Hong Kong een SAR oftwel een Special Administrative Region en dat betekent dat je door de douane moet. Je kunt zeggen dat dat tijdens Chinese New Year een hele belevenis is. Vanuit Hong Kong is dat een makkie want we hebben allemaal een electronische kaart die je in een machine doet en aan de hand van je duimafdruk mag je dan door de poortjes. Dat gaat supersnel.

In Macau was dat echter een heel andere gebeurtenis. Zodra we van de ferry af waren, renden mensen (echt waar!) naar de douane om er zo snel mogelijk door te komen. De douane was kennelijk niet berekend op zo'n massa; er waren te weinig loketten open en binnen mum van tijd stonden er giga-rijen voor de loketten.

Grappig werd het toen er een extra loket open ging. De hele massa bewoog zich (rende) in de richting van dat ene loket en de ontstane open plekken werden direct weer ingenomen door nieuw gearriveerde massa's. Dat gebeurde een aantal keren en hoewel dat nerveuze gedoe wat je hier zo vaak ziet ons normaal gesproken enigszins irriteert, was het nu leuk om er gewoon naar te kijken.

Eenmaal door de douane hield het echter niet op want toen werd er gerend naar de bussen om naar de hotels/ casino's te worden gebracht. Drommen mensen gingen op zoek naar 'hun' bus op het gigantische parkeerterrein bij de haven.

Wij hadden geluk en hoefden maar even te wachten op de bus die ons in 20 minuten naar het hotel bracht.

The Venetian

Net zoals in Las Vegas val je hier ook van de ene in de andere verbazing. Als je bij de hoofdingang staat, waan je je bijna in het echte Venetië; je ziet de Rialto brug en ook de beroemde toren is nagebouwd, echt ongelooflijk. We hebben er helaas geen foto's van omdat het zo groot is dat je op een kilometer afstand zou moeten staan om er een foto van te kunnen nemen.

Ook binnen is het indrukwekkend; buiten de marmeren vloeren, de pilaren en de plafondschilderingen, zijn er grachten nagebouwd waaraan winkeltjes en restaurantjes liggen. Je kunt ook een gondelvaart maken met een gondelier die een korte aria voor je zingt.

Het is allemaal binnen maar er is een wolkenhemel geschilderd en als je rondloopt, heb je het gevoel dat de wolken echt bewegen.

Er lopen overal artiesten rond, soms op stelten die je kunt fotograferen of die een kort optreden verzorgen. Zo ging er op een gegeven moment een raam open in een van de pandjes waar een dame een aria begon te zingen. Kortom, er is steeds wat te doen wat het heel levendig maakt.

Een leuk feitje is dat het hotel op opgespoten grond is gebouwd en dat het normaal gesproken elk jaar een aantal centimeters zou verzakken. Om dat te voorkomen hebben ze de fundamenten zo diep gemaakt dat ze op gesteente zijn uitgekomen en het hotel niet meer verzakt. Dat schijnt een vermogen te hebben gekost.

Shoppen & gokken

Als je dit hotel bezoekt, is het de bedoeling dat je ofwel je geld in het casino ofwel in de vele winkels achterlaat. Op de begane grond vind je alle casino's en er wordt zeer streng op toegezien dat alleen personen ouder dan 18 jaar het casino binnenkomen. Je kreeg daardoor het vreemde effect dat gezinnen voor de ingangen stonden te kijken naar de honderden mensen die een kansje waagden aan een van de vele speeltafels of gokkasten.

Net zoals in Las Vegas zijn de hotels zo ingericht dat je niet anders kunt dan door het casino om naar je hotelkamer te komen, de pinautomaat of ATM zoals dat hier heet, staat voor het gemak vlakbij de liften.

Het was echt ontzettend druk en het zag letterlijk zwart van de mensen die allemaal hun geluk in dit nieuwe jaar wilden beproeven. Arm of steenrijk, het zat allemaal gemoedelijk naast elkaar.

En als je dan veel wint, kun je direct een verdieping naar boven om je pasverdiende geld in een van de vele winkels weer uit te geven. Ik moet zeggen dat we al heel wat gewend zijn van Hong Kong maar de hoeveelheid zeer luxe winkels was hier toch wel heel hoog. Het was leuk om te zien aan welke super-de-luxe dingen je je geld allemaal kunt uitgeven.

Ook voor de normale portemonnee was echter genoeg in de aanbieding. Winkels als Esprit en Bennetton hebben er ook een vestiging en omdat het uitverkoop was, was het ook daar een drukte van belang.

We hebben de eerste dag besteed aan het verkennen van al dit moois maar toen was het ook wel mooi geweest.

The Police

's Avonds besloten we te eten in Café Deco omdat dat om de hoek lag van 'The Arena', de grote evenementenhal waar het concert plaats vond.

We hadden kaartjes voor de vloer en normaal gesproken betekent dat dat je een staplaats hebt. In Azië is dat anders; daar zit je altijd en is het niet de bedoeling dat je gaat staan tijdens een concert. Wij hadden dit al gehoord van de collega's dus namen we keurig plaats op onze stoeltjes.

Na een tijdje kwam een stel (toen al) dronken Engelsen voor ons zitten die zeer luidruchtig waren, althans de dames.

Het concert begon en binnen mum van tijd stond de massa op en bewoog zich richting podium. Het moet een ware nachtmerrie voor Security zijn geweest want hoewel ze bleven proberen mensen weer te laten gaan zitten, werden ze compleet genegeerd. Iedereen stond, danste, zong dat het een lieve lust was. Hoe kun je ook blijven zitten op de Golden Oldies Roxanne, Message in a bottle, Walking on the Moon enzovoort?

De dronken dames waren tot onze grote opluchting verdwenen en we konden zonder problemen genieten van een goed concert met uitstekend zicht op het podium. Het was veel beter dan verwacht omdat de bandleden hun muziek een wat eigentijdsere klank hadden gegeven dus het swingde lekker.

Om elf uur was het afgelopen en gingen we moe en hardhorend naar onze suite.

De suite

In het Venetian zijn geen kamers maar alleen suites en die naam is meer dan verdiend. De suite bestond uit een prachtige ruimte waarin een zit- en slaapgedeelte was en een prachtige badkamer vol met allerlei lekkere douchegels, zeep en shampoo.

Ook de minibar was goed gevuld en stond vrij ter beschikking.

Na een heerlijk rustige nacht in een uitstekend bed stonden we de volgende dag toch enigszins bijtijds op om Macau te gaan verkennen. Je wilt immers ook wel wat van het eiland zien, toch?

De grote vraag was wat we het beste konden gaan doen. Normaal gesproken vind je op je kamer allerlei tips of kun je die bij de conciërge krijgen maar dat was hier niet zo. Er is een speciale Travel Agent waar je een tripje kunt boeken en informatie kunt krijgen maar die heeft beperkte openingstijden.

Voor het ontbijt gingen we dus direct maar even langs. Iets boeken ging niet meer maar dat wilden we toch niet.

Tai Pa Houses

We besloten om eerst vlakbij het hotel te beginnen en de zogenaamde Tai Pa huizen te gaan bekijken. Dit zijn orginele huizen die vroeger door de Portugezen werden bewoond en waarvan er een paar bewaard zijn gebleven. Deze huizen staan op 5 minuten wandelen vanaf het hotel dus na het inslaan van een paar flessen water, gingen we op pad.

Het was heel makkelijk te vinden door de uitstekende bewegwijzering in Macau en eenmaal aangekomen, was het er heerlijk rustig. De huizen straalden ook een soort rust uit.

Vroeger keken de huizen overigens uit over zee maar omdat het hele stuk waar het hotel staat, opgespoten land is, staan de huizen nu aan een soort meer.

De huizen waren open voor bezichtiging en het viel ons op dat de huizen voor die tijd (meer dan honderd jaar terug) al zeer luxe ingericht waren met warm en koud stromend water. Zelfs vandaag de dag zijn het nog prettige huizen om in te wonen, zeer licht en ruim.

Daarna hebben we nog wat rondgelopen en hoorden we overal vuurwerk knallen (dat is in Macau toegestaan).

Ook hebben we nog een plaatselijk museum bezocht maar dat was verre van interessant. De geschiedenis ging maar een jaar of vijftig terug en dat is wel aardig maar we hadden het idee dat er toch wel meer moest zijn. Een ding was wel leuk: we waren de enige bezoekers van het museum en toen we naar de eerste verdieping liepen, vonden we daar een suppoost die heerlijk in dromenland was. Je moet er ook niet aan denken dat je de hele dag in een leeg en stil museum zit.

Macau centrum

Na de lunch in het hotel te hebben gebruikt, namen we de taxi naar het centrum van Macau om daar wat cultuur te 'snuiven'. Het was verschrikkelijk druk en dus konden we van de bijzondere bestrating op de pleinen praktisch niets zien. We konden alleen maar meeschuiven in de enorme massa die zich in alle richtingen bewoog.

We besloten om eerst maar richting de beroemde overblijfselen van de Sint Paul Kathedraal te gaan. Het bijzondere hieraan is dat de hele kathedraal op een gegeven moment is afgebrand maar dat de complete voorgevel is blijven staan. Het is een vreemd en intrigerend gezicht.

Onderweg daar naartoe kwamen we nog langs de St. Dominic kerk, een werkelijk prachtige kerk van geel en wit steen en witte betimmerde plafonds. Heel mooi licht dus en omdat het een katholieke kerk is, ook mooi verzorgd met beelden en schilderijen.

Het was redelijk koud dus toen we de kerk en kathedraal hadden gezien, besloten we verder te klimmen naar het oude fort. Onderweg zagen we in het park onderaan het fort een aantal oude mannen die hun zangvogels mee hadden genomen en de kooitjes in de bomen hadden gehangen. Zelf zaten ze heerlijk van het koude maar mooie weer te genieten en zich waarschijnlijk te verbazen over al die toeristen. Het was een leuk en ontspannen plaatje.

Hoe verder we klommen, hoe rustiger het werd. Kennelijk kwamen de meeste mensen om goedkoop te winkelen en niet om wat van Macau zelf te zien.

Eenmaal boven, hadden we een prachtig uitzicht over Macau en konden we de grote kanonnen bekijken. Helemaal veilig was het daarboven niet want op sommige plekken stonden geen kanonnen maar was ook geen hekje om het ontstane gat af te sluiten. Redelijk gevaarlijk vonden wij want je kon op sommige plekken toch gauw een metertje of tien naar beneden vallen.

In het fort is een museum dat de geschiedenis van Macau op een speelse manier vertelt. Zo was Macau een belangrijke haven in de zijderoute en hebben de Nederlanders ook nog eens geprobeerd Macau te veroveren. Dat mislukte jammerlijk door een gelukstreffer van een geestelijke die in de ontstane paniek een vat buskruit midden in de Nederlandse legioenen liet ontploffen. Die schrokken daar zo van dat van de overlevenden de helft is verdronken omdat ze in paniek zo de zee in liepen om maar zo snel mogelijk weer aan boord van hun schip te komen.

We hebben daar heel wat uurtjes doorgebracht en voordat we het wisten, was het alweer zes uur. We besloten daarom om maar weer naar het centrum terug te lopen en een taxi terug te nemen naar het hotel. Na een heerlijk diner en een rustige reis terug, waren we om 11 uur weer thuis. Een heerlijk weekendje weg!

Het is koud en: Dierenbescherming in Hong Kong

Terwijl ik dit schrijf is het hier heel erg koud (8 graden en dus ver onder het normale niveau voor deze tijd: wat 13-15 graden is) en zijn er op zo'n 100 kilometer vanaf hier een half miljoen mensen gestrand door de sneeuw en de stroomuitval.

Wij moeten het doen met losse verwarmingselementen die bij lange na niet genoeg zijn om het warm te krijgen. We hebben 's ochtends een temperatuur in huis van 14 graden. Dan hebben we een element dus al continue aan en verwarmen we met een ander element bij. Nee, de winter in Hong Kong is absoluut geen pretje en nu het zo extreem koud is, al helemaal niet. Ik draag nu verschillende lagen kleding om warm te blijven en sommige collega's op kantoor hebben gewoon de winterjas aan. Op kantoor is namelijk ook geen verwarming.

De enige plek waar het echt lekker warm wordt, is de auto. Brrrrr, dit is allemaal niets voor mij en het blijft voorlopig ook nog zo koud. In ieder geval deze en volgende week ook nog. We moeten maar zien dat we massa's kaarsen aansteken en zo de boel op temperatuur krijgen. Verder hebben we fleece dekens om over ons heen te leggen als we in de kamer zitten. Als de huizen nu goed geïsoleerd waren, hadden we dit probleem niet of in elk geval minder maar hier heeft nog niemand begrepen dat isolatieglas zowel kou als warmte weert. Ons huis is dus een groot tochtgat ondanks alle tochtstrippen die ik al heb aangebracht.

Vandaag een stukje over dierenbescherming in Hong Kong. Zo heb ik al een paar keer wat geschreven over de roze dolfijnen hier in Hong Kong maar er zijn meer organisaties actief die iets doen en daar wil ik nu eens wat aandacht aan geven.

Animals Asia

Ten eerste is daar Animals Asia. Dit is een organisatie die zich inzet voor het welzijn van verschillende diersoorten in Azië. Zo proberen ze op het mainland van China kinderen met honden te leren spelen in plaats van dat ze ze op het menu zetten. Ook strijden ze tegen het gebruik van katten voor menselijke consumptie en de manier waarop dat allemaal gebeurt. Ik weet het, het is walgelijk maar het gebeurt echt.

Een andere groep dieren waar ze zich voor inspannen zijn de Moon bears of maanberen. Dit zijn prachtige zwarte beren die een wat gelige kraag in de vorm van een maansikkel hebben en daarom dus Moon bears worden genoemd. Helaas worden deze beren tot op de dag van vandaag in het wild gevangen met strikken en klemmen waardoor veel beren al direct gehandicapt zijn. Vervolgens worden de beren in een kooi gestopt die maar net groot genoeg is voor de beer om in te liggen. Staan is niet mogelijk. De beer krijgt dan een buisje ingebracht dat galvocht aftapt. Dit is heel erg pijnlijk en om te voorkomen dat de beren niet te benaderen zijn, worden daarom vaak de tanden en nagels verwijderd. Het is een heel akelig gezicht en de beren liggen soms meer dan 20 jaar in deze positie.

Het ergste is dat dit galvocht goed zou zijn tegen allerlei kwaaltjes en in traditionele Chinese medicijnen wordt verwerkt. Deze traditionele wetenschap promoot echter volledige harmonie met de natuur en daar horen deze barbaarse methoden uiteraard niet bij. Bovendien zijn er tegenwoordig uitstekend alternatieven voor handen en is het martelen van beren totaal onnodig.

De organisatie werkt daarom hard om zoveel mogelijk beren te redden en deze praktijken te stoppen. De Chinese overheid geeft in ieder geval geen nieuwe licensies meer uit maar de bestaande farms kunnen gewoon doorgaan. Wat ook gebeurt is dat de farms nu zelf met beren fokken en er dus ook nog eens een heleboel beren in gevangenschap worden geboren en vanaf jongsaf aan dus al in kooitjes onder erbarmelijke omstandigheden moeten leven.

De volgende stap is dus om de boeren ervan te overtuigen ermee op te houden en een andere bron van inkomsten te vinden. Daar worden ze ook bij geholpen door de overheid maar het gaat vooralsnog moeizaam. Dat wordt mede veroorzaakt door het feit dat veel mensen nog nooit iets anders hebben gedaan en ook niet weten wat ze eventueel zouden kunnen gaan doen. Beetje bij beetje wordt echter vooruitgang geboekt en wordt de doelstelling van 500 geredde beren voor de Olympische Spelen waarschijnlijk gehaald.

Er zijn echter nog zo'n 7000 beren gevangen op de farms en dan gaat het hier ook nog eens om een met uitsterven bedreigde diersoort. Wat kunnen wij hieraan bijdragen? Er worden regelmatig bijeenkomsten en benefietavonden georganiseerd waar geld wordt ingezameld. Want geld is hard nodig. Het onderhoud van een gezonde beer kost namelijk niet zoveel (zo'n 60 euro per jaar) maar een pas bevrijde beer moet eerst een langdurige operatie ondergaan. Deze operatie duurt tussen de 9 en 12 uur. Daarna is er vaak revalidatie nodig en een arsenaal aan medicijnen om de beren weer op te lappen. Dat kost bij elkaar al gauw 7.500 euro.

Een tijdje geleden was ik bij zo'n benefietavond die was georganiseerd door drie bankiers die aangedaan waren door het lot van de beren. Zij hadden in samenwerking met een bar een avond georganiseerd waar van de drank- en snackopbrengst een deel naar Animals Asia ging, er was een veiling en een tombola waarvoor je lootjes kon kopen. Zo heb je een leuke avond uit en doe je ook nog eens iets voor het goede doel! Het was een gezellige avond waar door menigeen een traantje werd weggepinkt (ook de heren hielden het niet droog) tijdens de presentatie van de oprichtster van Animals Asia, Jill Robinson. Zij liet zien hoe beren soms arriveren in het opvangcentrum, hoe toegetakeld ze soms zijn en hoe bang en in de war. De stress is de beren echt aan te zien.

Gelukkig was het resultaat van de avond goed en werd de doelstelling van 1 geredde beer ruimschoots gehaald. Tegen het einde van de avond was er zelfs meer dan genoeg geld op gehaald om twee beren te redden. Geweldig nieuws dus!

We gaan overigens waarschijnlijk in april of mei naar het opvangcentrum in Chengdu, China om de beren met eigen ogen te bekijken. Als dit gebeurt, volgt daarvan uiteraard een uitgebreid verslag.

Voor iedereen die meer wil weten over het werk van deze organisatie, kijk op: http://www.animalsasia.com/

Hong Kong Dog Rescue

Zoals bekend zijn wij nu geen uitgesproken hondenliefhebbers maar een van mijn collega's is dat wel. En omdat ik hem had meegesleept naar Animals Asia, was het nu mijn beurt om iets goeds te doen voor de honden in Hong Kong.

Deze organisatie probeert mensen bewust te maken van het feit dat honden geen wegwerpartikelen zijn die je na drie maanden bij het vuilnis kunt zetten. Hong Kong heeft namelijk een heel groot probleem waar het katten en honden betreft en helaas is het einde van de tunnel nog lang niet in zicht.

Per dag worden 30 dieren afgemaakt omdat de asiels uitpuilen. Dit zijn dus bijna 11.000 huisdieren per jaar! Kunnen jullie het je voorstellen? Dat is een ongelooflijk aantal, of niet? Dat wordt mede veroorzaakt door de opzet van de dierenhandel in Hong Kong.

Ik had hierover eens een gesprek met onze dierenarts en dat was nogal onthutsend. Je kunt in Hong Kong en dan vooral in Mong Kok overal in dierenwinkels puppies, kittens, hamsters, vogels en andere jonge dieren kopen. Dat is uiteraard vanwege het hoge aai- en 'schattig'-gehalte.

We hebben echter ook in Sai Kung, dat toch beter bekend staat, een geval gezien van iemand die met een kooi met puppies stond en de puppies gewoon gratis weggaf aan voorbijgangers. Wat er dan gebeurt is dat zo'n dier in een opwelling wordt gekocht en als dan blijkt dat het dier van alles mankeert, te groot wordt voor het appartement of gedragsproblemen begint te vertonen wordt het, hopla, gewoon ergens gedumpt.

Er zijn buurten die geliefd zijn bij hondendumpers en hetzelfde geld voor katten. Waar wij wonen worden helaas veel honden gedropt. Omdat het heel parkachtig is denken mensen kennelijk dat de honden zich wel zullen redden wat uiteraard nergens op slaat. 's Nachts horen we vaak het gehuil van honden. Soms is dat 'gewoon' communiceren wat je hoort maar je hoort en ziet ook vaak honden die echt in paniek zijn omdat ze hun baasje niet kunnen vinden.

Een goede oplossing zou dus zijn om de dierenhandel beter te reguleren MAAR nu loop je tegen een heel groot probleem aan. De dierenhandel is namelijk grotendeels in handen van de zogenaamde triads, dat zijn criminele bendes waar je maar liever niets mee te maken hebt. Deze bendes gebruiken de dierenhandel voor witwaspraktijken. Het is namelijk heel makkelijk om hogere inkomsten van de verkoop van dieren op te geven en zodoende je zwarte geld te legaliseren.

De overheid wil, kan of durft zich daar niet in mengen en dus is er iets anders bedacht wat voor de dieren niet zo goed uitpakt en het probleem nooit zal oplossen: ze worden massaal gevangen en afgemaakt. In plaats van de bron dus aan te pakken, worden loslopende honden en katten massaal gevangen en naar het asiel gebracht. Daar mogen ze dan drie dagen blijven en als ze dan nog niet zijn opgehaald, krijgen ze een spuitje.

Helaas betekent dat ook dat als je dier is weggelopen, je praktisch geen tijd hebt om je dier te redden. Je moet namelijk eerst naar de politie en aangifte doen wat heel veel papierwerk inhoudt. Met de bureaucratie hier gaan er al gauw een dag of vier overheen voordat je aangifte is verwerkt en kan het dus zijn dat je te laat bent. Er zijn gevallen bekend van mensen die hun dier hadden gelokaliseerd in het asiel maar die door de procedures hun huisdier niet mee konden nemen en er afscheid van hebben moeten nemen. Dat is in en in triest.

Wat Hong Kong Dog Rescue dus doet, is mensen bewust maken van het feit dat volwassen dieren een heleboel voordelen hebben. Zo is het karakter bekend, zijn ze zindelijk en zijn eventuele lichamelijke en geestelijke gebreken bekend. Ook de grootte is dan duidelijk wat niet onbelangrijk is in een stad als Hong Kong waar mensen in vaak hele kleine appartementen wonen, zonder balkon of tuin. Ook redden zij honden waarvan ze denken dat daar 'een markt voor is' door ze vrij te kopen.

Het blijft water naar de zee dragen maar op dit moment is het de enige manier. Mensen worden gelukkig wel steeds meer bewust van het feit dat een volwassen hond net zo goed heel leuk kan zijn. Onlangs is een grote keten van dierenwinkels gestopt met het aanbieden van jonge dieren en bieden ze nu alleen nog maar volwassen dieren aan. Het liefst zie je natuurlijk helemaal geen dieren als honden of katten in een bak of kooitje maar het is een stapje in de goede richting.

Wat wij voor de Hong Kong Dog Rescue hebben gedaan, is meedoen aan een sponsorloop om geld op te halen. We kregen allemaal een mooi shirt en maakten een prachtige wandeling van The Peak naar Lan Kwai Fong. Dat is het uitgaansgebied waar de bars en kroegen zitten. Daar stond een lunch klaar en was er een tombola en een veiling. Het was een prachtige optocht met al die honden en hun baasjes.

De politie was zelfs zo onder de indruk dat ze dachten dat het om een politieke betoging ging en ze opeens niet meer zo vriendelijk waren. De oorzaak hiervoor waren de felgekleurde t-shirts die we droegen; zo'n uitdossing hangt normaal gesproken samen met een betoging. Na wat heen en weer gepraat was het allemaal weer in orde maar je merkt op zulke momenten wel weer even dat Hong Kong bij China hoort.

Enfin, met de opbrengst van de tocht wordt het asiel opgeknapt, uitgebreid en gemoderniseerd en kunnen de nodige bezoeken aan de dierenartsen worden bekostigd. Er is uiteindelijk zo'n 140.000 Hong Kong dollar opgehaald (zo'n 14.000 euro) en dat is een mooi resultaat.

Voor meer informatie over deze organisatie kun je kijken op: http://www.hongkongdogrescue.com/

Naast deze organisaties heb je bijvoorbeeld ook nog het WWF (of WNF zoals jullie het kennen) en de SPCA maar ook een hoop lokale natuurbeschermers en zoals gezegd is het hier hard nodig want of het nu om honden, katten, beren, vogels, vissen of zeldzame planten gaat, er is nog steeds veel te weinig respect voor de natuur in Hong Kong. Veel wordt opgeofferd voor geld maar meer en meer beginnen mensen hiertegen in het geweer te komen. Wij hopen daarom van harte dat het harde werk van vele vrijwilligers snel tot zichtbare resultaten zal leiden en steunen deze organisaties zoveel we kunnen.