Leuke en minder leuke dingen

Schreef ik vorige week dat het drukke tijden zijn, het zijn ook rare tijden. We worden heen en weer geslingerd tussen leuke dingen die gebeuren en de harde werkelijkheid. Dat is raar maar het geeft ook wel aan dat het leven doorgaat ondanks dat er soms een hoop ellende plaats vindt.

Wat voor ellende we op dit moment hebben?

Dodelijke ongelukken op Hiram's Highway

In de Nederlandse pers heb ik er niets over gelezen en ik heb het vorige week zelf ook vergeten te vermelden maar op de weg van ons huis naar MTR station Hang Hau moeten wij een stuk over Hiram's Highway rijden. De naam doet vermoeden dat dit een snelweg is maar het tegendeel is waar. Het is een weg die grotendeels langs of door woongebieden gaat, waar je op een klein stuk na overal 50 moet rijden en die tweebaans is. Er zijn geen inhaalmogelijkheden omdat de weg meestal de kustlijn volgt en die is redelijk bochtig waardoor je tegenliggers niet kunt zien aankomen.

Het vreemde is echter dat de ongelukken niet zozeer daar gebeuren maar op of in de nabijheid van de rotonde. Drie weken geleden zijn hier maar liefst 19 mensen op slag gedood doordat hun chauffeur met 70 de rotonde op raasde, de macht over het stuur verloor en na de lantaarnpaal te hebben geraakt vol met het dak tegen de 'boarding' van de rotonde terecht kwam. Naast de doden zijn er ook 34 gewonden gevallen en dit is uiteraard een behoorlijk ernstig verkeersongeluk. Het was ook erg om de plek te zien waar dit gebeurd is. Er zitten enorme krassen op de boarding en veel glasplaten die bovenin zaten waren volledig weg.

Het erge was dat de chauffeur in eerste instantie ook nog beweerde dat de remmen het niet deden maar dat bleek later een leugen.

Bron: SCMP

Er zijn nu veel mensen die zich via de pers laten horen en zeggen dat de verkeerssituatie onveilig is. Ik heb daar een andere mening over: 75% van de mensen hier kan gewoon niet autorijden. Het maakt niet uit of het hier de politie betreft, taxichauffeurs, buschauffeurs of particulieren. De locals als ik het zo oneerbiedig mag generaliseren, rijden niet veilig.

Ik krijg soms het idee dat mensen hier maar wat doen. Van baan wisselen, van de kant rijden, stoppen, bochten nemen, inhalen en rotondes rijden, het lijkt wel of mensen hier altijd denken dat een ander wel oplet.

Van alle dingen is het gebruik van rotondes werkelijk het gevaarlijkst hier. Wij moeten dagelijks twee grote rotondes over en je moet werkelijk heel goed uitkijken. DE gewoonte is namelijk om niet voor 'jouw' afslag' te zorgen dat je aan de buitenkant rijdt, nee, je steekt gewoon van de binnen- naar de buitenkant. Als dat niet kan omdat er maar een afslag is, dan zorg je gewoon dat dat kan en als iemand toetert ben jij boos want die ander had moeten opletten of je steekt je hand uit het raam om te bedanken voor de hoffelijkheid van je medegebruiker (dat laatste is echt heel ergerlijk gedrag).

Buiten deze gewoonte wordt er vaak ook (te) hard op de rotondes gereden vooral door bestuurders die de rotondes recht oversteken (dat is het ook werkelijk). Helaas zijn deze mensen veelal de bestuurders van de minibusjes. Het klinkt wellicht overdreven maar dat is de reden dat wij zoveel mogelijk vermijden om met minibusjes te rijden; er vindt namelijk elke week wel een ongeluk plaats met die busjes.

Helaas zijn zelfs ongelukken zoals die ik net beschreven heb, niet voldoende om mensen bewust te maken van het gevaar. Afgelopen vrijdag was er alweer een dodelijk ongeluk waarbij een man te hard de rotonde op reed, de macht over het stuur verloor en uit de bocht vloog. Zijn vrouw, een verpleegster is daarbij om het leven gekomen...

De snelweg naar de rotonde is inmiddels aangepast met dikke strepen die je lekker door elkaar klutsen als je de rotonde te hard nadert en die je dus dwingen om af te remmen.....zou je denken. Het helpt niet echt veel.

Het enige dat volgens mij helpt, is een grondige aanpak van verkeersovertreders, te beginnen bij de politie die ook rustig 70 rijden waar je 50 mag en geen richting aangeven als ze van baan wisselen. Wat voor een voorbeeld is dat?

En als we de boel dan toch grondig aanpakken, wordt het ook eens tijd dat er naar de verlichting gekeken wordt. Dat is hier echt een zooitje hoor. Mensen rijden in het donker met de volgende verlichting:

- GEEN (echt waar, geen geintje. Onmogelijk te begrijpen hoe je kunt rijden zonder dat je je dashboard kunt zien!)

- Stadsverlichting (bij mijn weten alleen bedoeld voor parkeren, veel te zien bij minibusjes)

- Groot licht (waarschijnlijk om niet herkend te worden of zo?)

- Mistlicht (staat echt stoer hoor en helemaal van achteren, wordt ook ingezet bij regenbuitjes, wat dus niet is toegestaan)


Heb ik nog wat vergeten?

O ja, er zijn natuurlijk ook mensen die de regels wel kennen en die ook bij zware regenval de verlichting aan doen. 'Licht overdag, veiliger overdag': een goede slogan maar in Hong Kong is dit ver te zoeken helaas.

De aardbeving (vervolg)

Ik hoef jullie niet te vertellen hoeveel doden, gewonden en daklozen er zijn, dat krijgen jullie naar alle waarschijnlijkheid wel mee. Het is een grote ramp.

Wat ik hier nog wil vermelden, zijn opmerkelijke verhalen die bij ons in de krant (South China Morning Post) verschijnen.

Er zijn mooie, heroïsche verhalen maar er gebeuren ook dingen die het daglicht niet kunnen verdragen.

Mooi was het verhaal van een vrouw die klem zat in een tempel en die door twee puppies gezelschap werd gehouden. Die hondjes kwamen als uit het niets en bleven dagenlang trouw bij haar totdat ze andere mensen hoorden. Ze hebben de hulpverleners uiteindelijk naar de vrouw weten te leiden en de vrouw is gered. Hoe er prachtige dingen kunnen gebeuren in zo'n toestand.

Maar nu: in dezelfde krant vind je een foto van een politieman die een pistool op een hond richt om hem af te schieten. Was de hond vals of zwaar gewond? Nee, er is angst dat honden, katten en konijnen die loslopen en hun baasjes kwijt zijn, ziektes zullen verspreiden.

Nu moet je je even het volgende voorstellen: stel, je hebt de aardbeving en verschillende, zware naschokken overleeft. Je bent je huis, je inkomen, vrienden en familie of ouders kwijt en in al die ellende vind je je huisdier terug. Hoe zou je je voelen?

De vraag is dus of dit wel nodig is. Toen het nieuws bekend werd heeft onder andere Animals Asia zich al samen met vele plaatselijke organisaties bij de overheid gemeld om dit ten eerste te verifiëren maar ook om de overheid ervan te doordringen dat dieren een zeer belangrijke rol spelen bij het opsporen van overlevenden maar ook bij het verwerken van de trauma's. Het is dus beter om de dieren te vangen.

Bovendien zijn er nog helemaal geen ziektes uitgebroken zoals wordt beweerd. Animals Asia heeft nu gratis rabiësinentingen aangeboden zowel voor geredde dieren als mensen en hoopt de overheid daarmee om te krijgen.

De overlevenden zelf hebben overigens ook al met afschuw gereageerd op het mogelijke afschieten van huisdieren en willen niet met nog meer dood en ellende geconfronteerd worden. Heel begrijpelijk. Ik hoop van harte dat de overheid tot inkeer komt.

Andere erge dingen zijn mensen die een slaatje willen slaan uit deze ramp (die met de verschillende meren die na de naschok van vanmorgen op doorbreken staan nog niet is afgewend en zelfs nog groter kan worden). Survival- of reddingmateriaal wordt voor woekerprijzen aangeboden (1 handelaar is al gedwongen zijn zaak te sluiten EN terecht, hoe haal je het in je hoofd?).

Tenten zijn gevonden in rijke buurten in Chengdu als 'hebbeding' of souvenir en zijn door corrupte mensen aan geïnteresseerden verkocht.

Voedselpakketten die gedropt zijn of door hulporganisaties zijn geleverd, worden te koop aangeboden aan de overlevenden.

Gelukkig is de overheid hier wel heel kordaat. Als ze weten wie erachter zit, is het direct afgelopen. Je kunt je tent sluiten of wordt uit je functie gezet zoals een hoge functionaris die in plaats van zich te bekommeren om de hulpverlening, het runnen van zijn supermarkt belangrijker vond. Die is nu dus geen hoge functionaris meer.

Gelukkig zijn dit uitzonderingen en zijn er ook heel veel spontane acties van mensen die proberen wat voor de overlevenden te doen. Zo zijn er taxichauffeurs die spontaan naar het rampgebied zijn gereden om mensen naar andere locaties te brengen en hebben boeren groente en fruit naar het rampgebied gebracht. Er is dus ook veel goedheid te vinden.

Wow, ik heb al een hoop geschreven zeg en ik ben nog niet eens klaar.


Leuke dingen

Want, het allerleukste van de afgelopen week was wel dat Prince Harry oftwel Lai See nu eindelijk zijn intrek heeft genomen in huize Schurink.

Zoals jullie weten, moest dit kleine kereltje van een heleboel dingen herstellen (kattengriep, ontstoken ogen, vlooien en ringworm). Afgelopen dinsdag werd hij echter genezen verklaard en heb ik hem vrijdag opgehaald.

Mijn weekend is tot nu toe dus ook enigszins hectisch want ik ben alleen (Bert is in Duitsland op dit moment) en ik moet dus ineens 3 katten 'managen'. Normaal geen probleem maar als je een nieuwkomer toevoegt, moet je er natuurlijk wel bij blijven. Ik kwam dus handen en voeten tekort en ook mijn slaappatroon heeft er onder geleden maar het gaat goed.

DJ vindt het allemaal best zolang ze met rust wordt gelaten. Ze heeft een paar keer indrukwekkend naar hem geblazen en tot nu toe laat hij haar met rust. Dat is geloof ik niet zozeer uit angst maar uit respect.

Michael was in eerste instantie doodsbang maar omdat hij verschrikkelijk nieuwsgierig is, kwam hij uiteindelijk toch kijken en heeft hij in Lai See een beginnend vriendje gevonden. Hij is heel lief voor hem hoewel hij hem ook wel terecht wijst (en dat gaat bij katten niet altijd even vriendelijk) maar dat is goed. Als ik Lai See even niet kan vinden, hoef ik alleen maar naar Michael te zoeken want hij blijft redelijk in de buurt om op hem te letten.

Ik ben erg blij dat het allemaal zo goed gaat en dat Michael nu inderdaad zijn vriendje heeft want daar verlangde hij echt naar. Dat klinkt misschien raar voor de lezers die geen huisdier hebben maar wij konden het merken dat hij wat alleen was.

Goed nieuws dus om mee af te sluiten. Ik wens iedereen een fijne week toe!