Winkels in Hong Kong

Hong Kong staat bekend om z'n vele shopping malls en grote variatie aan winkels. Je vindt hier eigenlijk alles wel: van heel goedkoop (en namaak) tot verschrikkelijk duur.

Voordat je zo'n beetje hebt uitgedokterd wat nu precies waar zit, gaat er wel wat tijd overheen maar normaal gesproken is dat helemaal niet zo erg. Tenminste, dat zou je denken. In Hong Kong werkt dat echter toch een beetje anders.

We hebben namelijk ontdekt dat het tamelijk bijzonder is als je een winkel na een jaar nog op dezelfde locatie aantreft. Met grote regelmaat staan we voor een dichtgetimmerde deur waar eens 'ons' winkeltje zat maar waar nu een grote renovatie aan de gang is voor een andere winkel. Waar onze winkel is gebleven, staat nergens aangegeven (of in het beste geval in het Chinees maar dat kunnen wij uiteraard niet lezen) en de kans dat je jouw zaakje weer terug vindt, is heel klein.

Wij vragen ons weleens af waar die winkels dan blijven. Je kunt immers niet zomaar met je zaak stoppen en zeker niet in Hong Kong waar het leven alles behalve goedkoop is. Helaas moet ik jullie het antwoord daarop schuldig blijven.

Overigens gebeurt dit verhuizen van winkels niet alleen met kleine winkels; hele supermarkten zijn verdwenen en hebben plaatsgemaakt voor kleine boetiekjes of andersom. Erg aardig maar je bent ineens wel behoorlijk onthand.

Buiten verhuizingen gaan de winkels sowieso van tijd tot tijd op de schop om voor het publiek aantrekkelijk te blijven. Dat moet nogal wat kosten want vaak gaat het complete interieur plus plafond en vloer er compleet uit. Na een week gaat de tent dan weer open en sta je in een fris en nieuw interieur en vaak ook nieuw personeel.

Dat laatste is niet altijd je-van-het hier. Veel winkelpersoneel werkt op commissiebasis en dus proberen ze je alles aan te smeren wat ze in de winkel hebben of je dat nu staat of nodig hebt of niet. Dat gaat ook onder het aanbieden van steeds hogere kortingen en 'nee' zeggen is bijna onmogelijk. Ik heb het er weleens met mijn collega's over gehad en die hadden er niet zo'n last van. Het heeft er waarschijnlijk mee te maken dat ze ons westerlingen standaard met een hoop geld verbinden. Nou ja, dat overkomt je een keer en dan trap je er niet meer in. Gewoon 'nee' zeggen dus en voet bij stuk houden.

Verder met de verbouwingen.

Een hele drastische verbouwing was die van het winkelcentrum waaronder wij onze auto parkeren, East Point City in Hang Hau. Dat is maandenlang bijna helemaal dicht geweest voor een heel intensieve make-over. Je zou toch denken dat dit massaal klanten kost en dat de bedrijven die nog wel open zijn, het zwaar hebben.

Ik heb er geen exacte gegevens over maar wat wel bleek, is dat het na de heropening een stuk drukker is. Waarschijnlijk worden er veel flyers uitgedeeld op straat want er is altijd een hoop publiek. Het moet wel gezegd worden dat het winkelcentrum er een heel stuk op vooruit is gegaan en er is een grotere variatie aan moderne winkels gekomen. Met de grote concurrentie in Hong Kong vind ik het echter toch wel getuigen van lef om zoiets te doen maar kennelijk werkt het.

Offers zijn er ook hier gemaakt. Zo mis ik mijn lokale dierenwinkeltje waar het zoals gebruikelijk voor dat soort winkeltjes hier, altijd een beetje rommelig was maar waar je kon vinden wat je nodig had en waar de mensen wisten wat ze verkochten. Waar die zijn gebleven? Geofferd aan de vooruitgang waarschijnlijk. Jammer.

Supermarkten

Uiteraard moeten wij ook eten hier en dus moeten wij naar de supermarkt. Daar heb je er hier wel wat van maar er zit nogal wat verschil tussen.

Het goedkoopst is de ParknShop die je bijna overal vindt maar die voor ons een te beperkt aanbod heeft. De winkels zien er ook een beetje 'shabby' uit met oude winkelwagentjes en een wat rommelig, verouderd interieur. Je vindt er veel locals en weinig westerlingen.

Dan heb je de Wellcome waar je vooral in de zogenaamde Superstores een goed aanbod aan producten hebt. Het prijsniveau is gemiddeld en je winkelt er prettig met overzichtelijke schappen en een fris interieur.

De hogere prijsklasse wordt vertegenwoordigd door de Citysuper en Taste die uitstekende dingen verkopen voor als je eens een feestje hebt (paté, hors d'oeuvres, etc.) of iets aparts wilt eten. Er is een uitstekende sortering aan wijnen en organische producten. De prijzen zijn daar echter ook op aangepast.

Bijna onbetaalbaar: Oliver's supermarkt in Prince's Building is echt exhorbitant duur (5 euro voor een pakje drop bijvoorbeeld) en dan is er nog de supermarkt in Central waar je de beroemde vierkante meloenen kan kopen maar die dan wel een vermogen kosten.

Voor elk wat wils dus.

Wij winkelen meestal bij de Wellcome Superstore in Sai Kung en heel af en toe bij de Taste en de Citysuper voor wat losse dingen.

Producten die altijd en overal duur zijn, zijn de geïmporteerde producten: vlees uit Australië, appels uit Japan (2 euro 50 voor 2 appels en ik vind ze niet eens lekker) maar ook advocaat uit Nederland (à 15 euro per fles).

Daar kun je natuurlijk over klagen maar feit is wel dat we hier soms typisch Nederlandse dingen tegenkomen die je in Duitsland dat toch een heel stuk dichterbij is, niet zult vinden. Natuurlijk, het kost wat maar soms kan je dat echt even niets schelen en is het gewoon fijn dat het er is.

Voorraadbeheer

Dat is nu helaas weer iets waar ze hier geen kaas van hebben gegeten. De eenvoudigste dingen zijn soms ineens niet meer te krijgen en het kan weken duren voordat het er weer is. Voorbeelden hiervan zijn: gewone yoghurt, sojamelk, appelmoes, maandverband, mineraalwater. De schappen worden dan gevuld met andere merken of smaken maar er zit geen logica achter. En dat terwijl supermarkten wereldwijd voorloper zijn in het automatiseren van voorraadbeheer. Dat zou dus moeten leiden tot constante voorraden van basisproducten maar in Hong Kong is dat kennelijk niet het geval.

In het geval van de gewone yoghurt vond ik daar 4 bekertjes van en zo'n 50 bekertjes in bosbessensmaak (en die staan er nu al een tijdje). Kennelijk wordt bij de Wellcome dus nog ouderwets met het handje besteld.

Gelukkig maar dat ik altijd nog mijn eigen voorraden heb (met dank aan de wijze opvoedlessen van mijn moeder!). Meestal helpen die me vooruit totdat de producten weer verkrijgbaar zijn.

Een grappig dingetje tot slot: aardappels gaan hier per stuk. Daar was ik nou nooit op gekomen.