Noodweer!

Bron: Douglas White

Ik heb al eens geschreven over typhoons en over zwaar onweer maar dit weekend was het wel heel erg bont.

We hebben al weken geen echt mooi weer en er is veel regen gevallen. Zo veel zelfs dat ik twee weken geleden tijdens mijn autorit naar het MTR station drie keer heb gedacht: 'Okay, nu stop ik, bel mijn manager dat ik niet verder kan, keer de auto en ga naar huis'. De weg stond werkelijk blank, je kon hooguit 5 meter vooruit kijken en op een bepaald punt was ik zelfs bang dat er zoveel water in de motor zou komen dat hij ermee op zou houden. Uiteindelijk ben ik toch doorgereden maar heel langzaam.

Dat was echter nog niets vergeleken met wat we op zaterdag hebben meegemaakt. We werden al wakker van het onweer en de vele, vele regen die naar beneden kwam. Nu weet ik wel dat het in Nederland ook veel kan regenen maar geloof me als ik zeg dat dat niets is vergeleken met wat er hier naar beneden komt.

Omdat het zo heftig kan zijn, bestaan er net als voor de typhoons signalen die aangeven wat de situatie is en wat je moet doen. Is bij een typhoon signaal 8 het sein om naar huis te gaan, bij een black rainstorm signaal moet je binnenblijven of beschutting zoeken. Hiervoor staan ook schuilkelders ter beschikking die dan worden geopend.

Zaterdag 7 juni werd om kwart over vijf 's ochtends het signaal op 'amber' gezet maar om tien over half zeven was dat al 'zwart'. Dit bleek niet overbodig want er is nogal wat gebeurd:

- 539 overstromingen;

- 412 vluchten vertraagd en 14 gecancelled;

- 145.5 mm regen in een uur tijd (= de helft van het maandgemiddelde)

- 89 modderstromen/ aardverschuivingen

- 300 mm regen gemiddeld gedurende de hele dag (met uitzonderingen tot 400 mm zoals bij ons)

- 3.657 blikseminslagen tussen 7 en 8 uur 's ochtends (heb ik niet zelf geteld, hoor)

Op de foto kun je zien wat er zoal gebeurde. In bepaalde buurten steeg het water tot wel anderhalve meter in een paar minuten tijd. Tien bestuurders van auto's, bussen of trucks werden compleet verrast en zagen hun auto's verdwijnen of moesten inclusief passagiers bevrijd worden door de brandweer.

Kleine winkeliers zagen hun koopwaar wegdrijven. Een toerist die voorbij liep of beter gezegd zwom, zag plotseling zakjes met goudvissen voorbijdrijven en kon zijn ogen niet geloven. 'Gebeurt dit soort dingen altijd in Hong Kong?' vroeg hij zich af.

Helaas zijn er door het inzakken van een grote muur ook nog twee doden te betreuren. Hun huis stond onder de muur en is compleet bedolven. Pas na 12 uur kon de brandweer er met behulp van twee kranen bij maar toen was het al te laat.

De weg naar de luchthaven was onbegaanbaar door een enorme modderstroom.

Wij waren gelukkig thuis toen dit allemaal gebeurde maar als we niet thuis waren geweest, hadden we er ook niet meer kunnen komen. De weg naar ons huis loopt namelijk langs de kust en langs bergwanden. Tijdens zulk weer kunnen zulke wanden makkelijk aan het glijden gaan en daarom wordt bij zulk noodweer de weg hermetisch afgesloten.

Die bergwanden worden overigens standaard al extra verstevigd door een laag cement over de natuurlijke begroeïng heen te leggen. Dat klinkt raar en ziet er ook vreemd uit maar als je een paar regenbuien hebt meegemaakt hier, wordt dat ineens allemaal heel logisch. Bij het black rainstorm signaal wordt echter geen risico genomen dat alles het houdt en terecht.

Het was dus vreemd stil tijdens dit noodweer. Geen auto- of busverkeer en ook geen vliegtuigen. Alleen maar regen, donder en bliksem.

Bij ons is gelukkig niets gebeurd maar het was angstaanjagend en ik hoop (en met mij vele Hong Kong'ers) dat we dit niet nog eens hoeven mee te maken.

Een ruig weekend dus en het ergste noodweer in 124 jaar.