Bert in het ziekenhuis...

Sommigen van jullie vroegen zich wellicht af waarom er geen nieuw artikeltje verscheen. Dat komt omdat Bert vorige week zondag (22 juni) ineens niet goed werd, voelde dat het niet in orde was en direct stappen ondernam.

Dat betekende naar de dokter en van daar naar het ziekenhuis, waar werd vastgesteld dat Bert een beroerte had gehad.

Ik was daar allemaal niet bij want Bert was in Duitsland vanwege het project waar hij aan werkt en ik zat in Hong Kong.

Dat betekende dus dat ik op maandagochtend Hong Kong tijd een telefoontje kreeg van mijn Duitse buurvrouw die uitlegde wat er allemaal was gebeurd.

Het was allemaal heel onwerkelijk en het gekke is dat ik vervolgens eerst gewoon naar het werk ben gegaan en in de MTR nog een to-do lijst heb gemaakt met dingen die geregeld moesten worden.

Op het werk echter, kwam dan toch de schok toen ik het iedereen moest vertellen. Dan voel je de afstand en het onvermogen om iemand direct te zien of te spreken. Maar na een bibberig uurtje heb ik mezelf weer herpakt en ben mijn hele lijst gaan afwerken om te zorgen dat alles was geregeld voor mijn reis naar Duitsland, zoals tickets maar ook de petsitter, Mark, die op de katten past.

Daar ging toch wel veel tijd in zitten en voor ik het wist, was het al middag geworden. Ik besloot het ziekenhuis te bellen voor een update en kreeg ineens Bert aan de telefoon. Dat was een hele rare gewaarwording maar meteen ook een geruststelling.

Het ging dus inderdaad om een beroerte, een lichte weliswaar maar Bert had buiten een gevoelloze arm en concentratieproblemen geen klachten. Hij werd helemaal lekgeprikt, zo vertelde hij. Steeds weer kwamen er verplegers die bloed af kwamen nemen en ook ging hij onder de scan waar zijn hoofd werd bekeken.

Na dit gesprekje was het tijd om de ouders op de hoogte te stellen en ook bij hen was daar natuurlijk grote schrik.

Daarna was het naar huis om de koffer te pakken en me klaar te maken voor de reis naar Duitsland. Met de eerste KLM vlucht op dinsdag ging ik op pad en dat was een rare ervaring. Normaal kijk ik zo'n beetje alle films maar nu had ik daar niet zo'n behoefte aan. Gelukkig zat er naast me een aardige man met wie ik een aantal uren gezellig heb zitten babbelen en zo ging de reis toch nog snel.

Dinsdagavond Duitse tijd kwam ik aan en na het uitpakken ben ik snel onder de wol gegaan. 's Ochtends heb ik dan eindelijk Bert bezocht en het was raar om hem in een ziekenhuisbed te zien. Hij is immers nooit ziek.

We hebben uitgebreid bijgekletst en een update gekregen van het ziekenhuis. Wat ze gevonden hebben, is het volgende:

Een bloedpropje is via een klein gaatje in zijn hartkamer direct in de aderen in zijn hoofd terechtgekomen waardoor de bloedtoevoer werd belemmerd en waardoor Bert plotseling geen gevoel meer in zijn arm had.

Het gaatje in de hartkamer is eigenlijk geen probleem, daar kun je heel oud mee worden en bloedpropjes heeft ook iedereen maar die worden normaal gesproken door het lichaam verwerkt. Stress en overgewicht zijn niet de oorzaken maar helpen uiteraard ook niet om zoiets te voorkomen.

Onderhand is Bert sinds vrijdag weer thuis en gaat het stukje bij beetje een beetje beter met hem. Zijn linkerarm is nog steeds redelijk gevoelloos. Hij voelt wel het gewicht van zijn arm maar voelt geen aanraking op de huid of heel licht. Ik masseer zijn arm nu elke dag om de hersenen te stimuleren en de spieren soepel te houden omdat hij onbewust zijn schouder steeds optilt.

Verder moet hij per dag twee aspirientjes nemen om zijn bloed dun te houden maar zoals jullie begrijpen, betekent dit dat hij gelukkig geen ernstig geval is anders had hij wel zwaardere medicijnen gekregen.

Vanaf donderdag begint dan de revalidatie. Dit duurt 3 weken en dat gebeurt tijdens werktijden. 's Avonds is hij dan gewoon thuis. Hopelijk krijgt hij zo het gevoel in zijn arm weer terug.

Tja, en zo komt ons leven weer langzaam op gang. Bert mag uiteraard nog niet werken, hij moet eerst helemaal herstellen maar de verwachting is dat hij eind juli weer aan het werk zal zijn.

Ik vlieg daarom rond 18 juli weer terug naar Hong Kong en Bert volgt een week later.

Een heel avontuur maar gelukkig met een goede afloop!