Een echte ‘must-see’ in Hong Kong is een bezoek aan de paardenrennen. Wekelijks trekt dat duizenden mensen die proberen een klein fortuin te maken of die gewoon een gezellige avond met elkaar doorbrengen. Het is tevens het enige evenement waar je legaal mag gokken.
Wij hadden een arrangement geboekt omdat je er weliswaar zo heen kunt gaan maar zonder een goede uitleg betekent dat dan eigenlijk niet zoveel.
Zo gezegd, zo gedaan. We moesten ons in een hotel in Causeway Bay melden vanwaar we met de bus naar Happy Valley zouden gaan. Daar ligt een van de twee racebanen van Hong Kong.
In de bus kregen we al een korte uitleg over hoe je moet wedden op paarden en waar je allemaal op moet letten. Het werd ons direct al duidelijk dat als je dit goed wilt doen, je er wel wat meer tijd aan mag besteden dan dat wij deden.
Makkelijk is het sowieso niet want je kunt op één paard wedden waarvan je denkt dat het gaat winnen; op een paard dat bij de beste drie zit of op twee paarden die bij de beste drie zitten. Je kunt ook verschillende races met elkaar verbinden om zo nog meer geld binnen te halen maar dat hebben we maar aan de experts overgelaten.
Al je keuzes moet je uiteraard ook op je formulier aanstrepen volgens een bepaalde structuur waar je je hoofd goed bij moet houden en naarmate je meer kunt winnen, moet je ook meer inleggen.
We gingen eerst maar eens naar de speciale lounge die ons door de Hong Kong Jockey Club ter beschikking was gesteld. Het was helemaal bovenin in een van de vele gebouwen.
Iedereen begon met het invullen van de formulieren (iedereen had wat geld gekregen om mee te wedden) maar wij besloten eerst eens even een paar races te bekijken om het systeem een beetje door te krijgen.
De aanwezige steward legde ons nog wat meer details uit en gaf ons ook een boekje met de resultaten van de paarden en de jockeys afzonderlijk omdat het niet gegeven is dat een jockey altijd hetzelfde paard berijdt. Zo kun je dus een beetje inschatten wat je kansen zijn.
Dan heb je natuurlijk ook nog de videoschermen waarop staat wat je krijgt als een bepaald paard wint. Dat is uiteraard ook een goede indicatie over de winkansen. Al met al ben je zo aardig in de weer om voor elke race te bepalen op wie je je geld gaat zetten.
Na een paar races had ik wel het idee dat ik het systeem begreep en vulde m’n formuliertje in. Ik zette 10 HK$ (ongeveer 1 euro) in om te proberen. En laat ik nou winnen! Ik kreeg vijf maal de inzet terug dus dat was een goed begin.
Tijd voor een hapje van het werkelijk overheerlijke buffet en gauw kijken naar de volgende race vanaf het balkon. Veel tijd heb je niet want tussen elke race zit maar 15 minuten. Daarin moet je dan je geld innen, wat eten en je formulier invullen voor de volgende race.
Het was gezellig want iedereen aan de tafel vergeleek elkaars weddenschappen. De tijd vloog echt om en voordat we het wisten, werden we gevraagd de paddock te bezoeken.
We moesten daarvoor weer helemaal naar beneden, naar het publieke gedeelte.
De paddock is voor de echte liefhebbers van de races. Daar kun je voor de race namelijk de paarden bekijken en zien hoe ze lopen. Later komen ze nog een keer voorbij met de jockey erop.
Eenmaal beneden keken we ook vanaf daar naar een race. Dat is eigenlijk veel mooier want je zit tussen een heleboel mensen die uit alle macht hun paard/ jockey beginnen aan te moedigen. Ze hebben bijna allemaal boekjes bij zich waarin driftig allerlei informatie wordt genoteerd.
Bovendien sta je met je neus op de racebaan en dat is natuurlijk veel leuker dan vanaf de achtste verdieping.
Als je zo hoog staat, hoor je de paarden ook helemaal niet lopen maar beneden is dat wel anders. Het gaat zo ontzettend snel en het geluid van de hoeven komt echt aanrollen. De race is dan ook binnen twee minuten voorbij, echt ongelooflijk.
Het laatste deel van de avond hebben we weer boven doorgebracht en Bert en ik besloten nu geld te zetten op ‘twee paarden bij de beste drie’. We hadden twee paarden genomen die goede kansen hadden maar niet de topfavorieten waren want dan is er niets aan (en je krijgt meestal gewoon je geld weer terug).
Deze race bleek de spannendste van allemaal te worden want het ging nek aan nek en onze paarden lagen voor. Totdat een of ander vervelend ander paard zich ertussen drong waardoor een van ‘onze’ paarden op plaats vier eindigde. Grrrrr……
Uiteindelijk heeft ons deze avond zo’n tien euro gekost en dat is toch netjes, of niet dan?
Erg leuk om dit typische Hong Kong evenement eens mee te maken en het was ook nog eens heel leerzaam.
Wat me overigens wel van het hart moet, is dat ik me sterk afvraag of deze sport voor de paarden zelf nu wel zo gezond is. Het gaat er namelijk best heftig aan toe met veel zweepslagen en elke race lijkt een behoorlijke uitputtingsslag voor de paarden. Ik moest onwillekeurig denken aan wat er gebeurt als je bij het autorijden altijd pas schakelt als je meter in het rood staat. Ik geloof niet dat je auto dan net zo lang meegaat als wanneer je wat rustiger aan doet...
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten