Michael

Mag ik jullie voorstellen: Michael.

Persoonlijke gegevens:

Geslacht: man (ex)

Haarkleur: rood (of ginger zoals dat hier heet)

Leeftijd: ongeveer 3 jaar

Bijzondere kenmerken: geen staart, anderhalf oor, hoge stem, verschrikkelijk lief en VRESELIJK ondeugend

Ik geloof dat dit wel zo'n beetje het innerlijk en uiterlijk beschrijft van onze nieuwe harige aanwinst.

Michael kwam bij ons omdat zijn baasjes Colin en Graham naar New York zijn verhuisd en in hun appartement huisdieren verboden zijn. Hun hondjes zijn nu voorlopig bij goede vrienden in New York ondergebracht maar voor Michael werd een onderkomen hier gezocht.

De reden daarvoor was dat Michael al het een en ander heeft meegemaakt in zijn korte bestaan waardoor hij erg snel gestresst raakt en een reis naar Amerika wilden Colin en Graham hem eigenlijk niet aandoen.

Michael's geschiedenis

Wat we van Colin en onze dierenarts, David Gething hebben gehoord, is dat Michael door een van David's assistentes op straat is gevonden, meer dood dan levend. Hij had een vreselijke wond en grote stukken huid waar het haar ontbrak. Waarschijnlijk was hij met kokend water overgoten.

De assistente heeft hem meegenomen naar de kliniek waar hij zo'n 4 maanden intensief is verpleegd en waar hij al snel de lieveling van de kliniek werd.

Daarna werd hij bij Colin en Graham geplaatst waar hij het uitstekend met hun hondjes kon vinden. Hier is hij 6 maanden geweest en Colin vertelde ons dat hij kennelijk door een man is mishandeld want Michael bleek erg terughoudend tegenover mannen terwijl hij het met hun huishoudster prima kon vinden.

Nadat we vorige week zaterdag met Michael hadden kennis gemaakt (nou ja, min of meer want hij verstopte zich achter de wasmachine) besloten we dat we het maar moesten proberen.

Afgelopen dinsdagavond 18 maart werd hij al gebracht en kon het grote wennen en verkennen beginnen. Dat gold uiteraard niet alleen voor hem maar ook voor ons, DJ inclusief.

Onze lieve oude DJ voelde zich na het overlijden van Iepie kennelijk toch alleen en bleek redelijk afhankelijk van haar. We hebben nu uitgevonden dat dat zeer waarschijnlijk komt doordat DJ niet zoveel meer hoort. Dat wisten we helemaal niet en doordat ze Iepie als leidraad voor allerlei activiteiten gebruikte, kon ze dat ook mooi verbergen natuurlijk.

In ieder geval kwam het al direct tot een (verwachte) confrontatie tussen Michael en DJ waarbij DJ het onderspit moest delven. Deze confrontaties vinden nog dagelijks plaats maar worden gelukkig steeds minder intensief.

We hebben ons daarbij hogelijk verbaasd over het geduld van Michael. Buiten de allereerste confrontatie heeft hij niet geblazen tegen DJ of haar geslagen. In plaats daarvan ging hij soms heel onderdanig miauwen of op zijn rug liggen. Gisteren kwam het grote charmeoffensief toen hij een speelgoedmuis bij haar bakje neerlegde. Hij blijft het gewoon proberen en daarom denken wij ook dat het uiteindelijk wel goed komt tussen die twee.

Tja en dan zit je ineens met een driejarige in huis na jarenlang met bejaarde katten te hebben geleefd. Ik kan jullie zeggen dat dat heel anders is. Ineens worden we 's nachts wakker van vallende dingen, vind je een kat op plaatsen waar je 'm echt niet verwacht (op de afzuigkap (!) in de keuken bijvoorbeeld) en moeten we regelmatig in de benen om even heftig te spelen.

Hij speelt graag met balletjes, een lang touw (dat hij dan vervolgens het hele huis doorsleept) en speelgoedmuizen. Die laatste pakt hij heel levensecht op en loopt er de hele tijd mee te sjouwen alsof het een echte buit is.

Spelen doet hij ook graag in de kattenbak en het liefst als ik die aan het schoonmaken ben. Terwijl ik voorzichtig alle hoopjes eruit schep, begint hij als een gek in de bak te graven. Dat maakt het voor mij nogal moeilijk om alles er uit te krijgen maar dat kan hem uiteraard niets schelen. Als je maar lol hebt!

Daarnaast houdt hij van hele hoge plekken en klimt hij op zolder dus in de raamkozijnen van waaruit hij een prachtig zicht op de weg heeft en zo alles kan volgen. Dat gebeurt allemaal door middel van reusachtige sprongen en het liefst met een hele lange aanloop van beneden helemaal naar boven waarbij hij zo snel gaat dat je zijn voetkussentjes hoort piepen. Hij heeft dus nu al de bijnaam Michael Schumacher.

Bijzondere kenmerken

Zoals jullie hebben kunnen lezen, heeft Michael geen staart. Geen zorgen die is er niet afgehakt door een of andere gek; hij is zo geboren. Dat schijnt in Hong Kong wel vaker voor te komen.

Michael heeft ook maar anderhalf oor. Dat is geen Hong Kong kenmerk, dit wordt gedaan bij zwerfkatten die zijn gecastreerd. Zo kan de SPCA snel zien of er nieuwe, niet gecastreerde katten rondlopen. Het is geen elegante maar wel een praktische oplossing.

Verder heeft Michael een heel hoog stemmetje. Als je niet beter weet, zou je denken dat er een kitten rondloopt want zo klinkt het. Iepie had al een hoge stem maar bij Michael gaat het nog een octaafje hoger. Niet echt wat je verwacht bij een volwassen kater maar het heeft wel iets schattigs en uiteraard helpt het om te krijgen wat je wilt: eten, aandacht, speeltijd.....

Op de foto kunnen jullie zien dat hij een mooi plekje heeft uitgekozen; in onze inloopkast en bovenop de handdoeken. Daar slaapt hij en als hij echt niet gestoord wil worden, verdwijnt hij compleet onder mijn kleding.

Al met al past hij zich zeer goed en snel aan en zijn we ervan overtuigd dat we een goede keuze hebben gemaakt.