Zomervakantie op Bali (1)

Er zat wat tijd tussen het laatste bericht en dit nieuwe omdat we van een heerlijke, welverdiende vakantie hebben genoten, waarvan vandaag verslag.

Bestemming: Bali

Door onze drukke werkzaamheden konden we alleen een vakantie plannen in augustus. Dat lijkt heel mooi maar dat is over het algemeen niet het beste seizoen om in Azie op vakantie te gaan. In de meeste landen staat namelijk het regenseizoen voor de deur en richting Australie is het rondom die tijd volop winter en dus koud.

Zoals altijd met dit soort dingen heb ik de collega's geraadpleegd en de keuze viel op Bali. Bali heeft tot oktober het droge seizoen en van oktober tot april is het regenseizoen. Met de koele lucht die van Australie wordt aangevoerd, is het daarbij ook nog eens goed uit te houden met temperaturen van rond de 30 graden.

De boeking

In eerste instantie wilden we proberen van een aanbieding gebruik te maken maar omdat het in Azie de gewoonte is vakanties van drie of vier dagen te boeken, konden we niets vinden dat aan onze wens van minimaal tien dagen voldeed. Daarom besloten we om de vlucht en het hotel apart van elkaar te boeken.

Het beste is om met Cathay Pacific Airways te vliegen omdat dat de enige maatschappij is die rechtstreeks vanaf Hong Kong naar Bali vliegt. Dat betekent een tripje van iets meer dan vier uur.

Voor wat betreft het hotel was ons oog gevallen op het Como Shambala Estate in Ubud. De reden daarvoor was de rust, de ruimte, privacy en het feit dat het min of meer in de jungle ligt.

Op reis

Op 19 augustus was het dan zover. We moesten vroeg op want we hadden de ochtendvlucht en met de afstand naar het vliegveld en de benodigde tijd voor inchecken, veiligheidchecks enzovoort moeten wij toch al gauw drie uur voor vertrek in de taxi zitten.

Na een rustige vlucht en prachtige plaatjes van werkelijk adembenemend mooie eilanden waar we overheen vlogen, kwamen we rond drie uur 's middags op Bali aan. Op het vliegveld stonden enorme rijen voor de balie waar een visum gehaald kan worden maar gelukkig hadden we dat vantevoren allemaal al geregeld dus konden we zonder problemen door de paspoortcontrole om onze bagage op te halen.

Dat was een schok: het was een totale chaos en overal lagen bergen koffers op hun eigenaren te wachten. Een man die bij de bagageband stond vroeg of we uit Hong Kong kwamen en toen dat zo was, begon hij onze koffers te zoeken. Aardig, dachten we, en ook noodzakelijk dat mensen van de luchthaven de passagiers helpen hun bagage te vinden. Helaas was dat helemaal niet zo aardig want binnen mum van tijd stonden er vier mensen om ons heen die heel handig kwamen 'helpen' met de bagage en ons naar het wisselkantoor dirigeerden. Heel slim, want de heren waren niet van de luchthaven maar hebben daar hun eigen business met het sjouwen van koffers. Dat stelde overigens niet veel voor want na 25 meter sta je buiten. En toen verlangden de heren geld.

Wat er toen gebeurde, is een waarschuwing voor iedereen die op Bali aankomt. De heren werken namelijk samen met het wisselkantoor. Het wisselkantoor geeft alleen maar grote biljetten uit. Dus, als de heren hun vergoeding verlangen, kun je alleen maar groot geld geven. Heel slim maar puur bedrog natuurlijk.

Dat is ook de reden waarom de hotels hun gasten direct afhalen en hier normaal gesproken zonder problemen doorheen loodsen. Omdat ons contact echter bij de rij met mensen die een visum moeten hebben was gaan staan, waren wij hem misgelopen.

Uiteindelijk vonden we de chauffeur en na ons verhaal zal het hotel dit melden bij de luchthaven zodat dit soort praktijken hopelijk tot het verleden gaat horen.

Eenmaal in de auto werden we getrakteerd op een heerlijk koele fles water en koele, heerlijk geurende handdoekjes om ons wat op te frissen. De rit naar het hotel duurde een uur en we kregen al een aardig idee van Bali. We hebben enorm veel mensen op brommers gezien. Dat komt omdat het een goedkoop maar zeker ook handig vervoermiddel is op de vele onverharde wegen, zeker rondom Ubud.

Hoe dichter we bij Ubud kwamen, hoe meer ateliers met houtsnijwerk, beeldhouwwerk en schilderijen we zagen. Kilometers lang waren de straten die volgepakt waren met prachtige en ook minder prachtige dingen, ongelooflijk.

Ook zijn er nog wat restanten zichtbaar van de Nederlandse overheersing wat je ziet aan sommige uithangborden. Woorden als: notaris, kantor en knalpot (uitlaat) zie je op de uithangborden.

De chauffeur bracht ons gelijk in de stemming door Balinese muziek op te zetten maar eerlijk gezegd hadden we dat na 10 minuten wel gehoord. Dat vereist een bepaalde smaak. We wilden de chauffeur echter niet voor het hoofd stoten en hebben het dus braaf 60 minuten volgehouden. Nou ja, het hoort erbij zullen we maar zeggen.

De laatste 10 minuten van de rit gingen door de jungle over een zeer hobbelige weg waar je beter kon lopen dan rijden maar toen was het daar:

Het Como Shambala Estate

Iedereen kent de uitdrukking: '.....een stukje paradijs op aarde' nog wel. Als je bij dit hotel aankomt, is dat wel zo'n beetje de gedachte die bij je opkomt. Het is adembenemend mooi en doet totaal niet aan een hotel denken. Je krijgt meer het gevoel dat je door een of andere miljardair bent uitgenodigd op zijn buitenverblijf. Wauw!

We werden allerhartelijkst begroet door onze Personal Assistant die direct wist wie we waren en die ons na de nodige administratieve handelingen voor een wandelingen naar onze villa uitnodigde. Al onze bagage werd verzorgd.

Tijdens de wandeling hadden we een geweldig uitzicht over de jungle met in de diepte de rivier waar je kunt raften oftewel wildwatervaren en overal hoorde je vogels of insecten.

Na 10 minuten kwamen we bij de villa aan en kregen we een snelle rondleiding. De villa vormde met drie andere villa's en residentie en in het midden was dan de living, waar banken en stoelen stonden waar je kon gaan zitten om te lezen of te praten. Er was ook een gedeelte waar je kon eten en 's ochtends het ontbijt kon laten serveren (geen meerprijs!). Het uitzicht was op wat rijstvelden waar je de boeren kon zien werken.

De villa zelf had een heerlijk groot bed en een paar luie banken. Achter deze ruimte was het badgedeelte met wastafels, de douche, het (open) toilet en het bad dat buiten was.

De residentie waar wij zaten, had 's avonds een groot vuur en was ook genaamd Tejasuara wat Vuurgeluiden betekent. Elke residentie had zo zijn eigen thema rond de vier elementen lucht, water, aarde en vuur.

Bezigheden

Het estate biedt een enorme variëteit aan activiteiten en eerlijk gezegd hebben we er aan geen een meegedaan. We hadden geen zin om in de vakantie ook naar de klok te leven en dus zijn we lekker onze eigen gang gegaan.

Wat er allemaal te doen was? Een heleboel: ochtendwandelingen, yoga, fietstochten, Pilates, speciale zwembadtrainingen in een hydrozwembad en ga zo maar door. Als je dat allemaal wilde doen, had je een vol dagprogramma.

Wat ik wel heb gedaan, is op mijn eigen houtje over het estate lopen of beter gezegd langs want je moet eerst een paar honderd treden naar beneden en dan loop je als het ware om het estate heen. In totaal was ik daar anderhalf uur mee onder de pannen en heb ik prachtige dingen gezien.

Wordt vervolgd......