Wat al heel lang op mijn verlanglijstje stond, was het bekijken van de roze dolfijnen die bij Hong Kong in het brakke water tussen de Pearl rivier en de Zuid-Chinese zee leven. Om ze te kunnen zien moet je vanaf het eiland Lantau richting Sha Chau varen waar het zogenaamde marine park is. Dat is een gemarkeerd en beschermd gebied waar vissen en verkeer verboden is. De dolfijnen verblijven echter niet uitsluitend in dit gebied en trekken er regelmatig op uit om te eten. Dat is zeer riskant doordat er zeer veel verkeer op dit water is. Door dit vele verkeer raken de dolfijnen in de problemen met hun echo-locatiesysteem waardoor ze soms door boten worden overvaren met alle nare gevolgen van dien. Ook ronddrijvende rommel zorgt voor problemen.
Daarom houdt de organisatie HK Dolphin Watch de dolfijnen goed in de gaten en proberen ze door educatie de mensen bewust te maken van de gevolgen van roekeloos, te snel varen en vervuiling. Vervuiling die hier helaas op grote schaal voorkomt. De Pearl rivier komt namelijk uit op dit gedeelte van de zee en als je weet dat een derde van de bevolking van China hier het rioolwater loost, behoeft het geen verdere uitleg dat de gevolgen hiervan bijzonder schadelijk zijn voor de dolfijnen en al het overige leven in de zee.
2007 Is wereldwijd verklaard tot jaar van de dolfijn en de organisatie hoopt dan ook eindelijk wat meer aandacht voor de bedreigde dolfijnen te krijgen. Zeker nu de rivierdolfijn die in de Yangtsze river leeft, naar alle waarschijnlijkheid is uitgestorven.
Waarom heten deze dolfijnen roze dolfijnen? Nou, er is eigenlijk een heel kleurenpalet want er zijn drie kleuren die je tegen kunt komen: dieproze, lichtroze en grijs. De dieproze dolfijnen zijn de vrouwtjes die door de vele activiteiten roze kleuren van de inspanning. Je moet het maar vergelijken met als je intensief sport; grote kans dat je een mooi rood kleurtje krijgt.
De lichtroze dolfijnen zijn de mannetjes en de grijze zijn de jongen.
Deze dolfijnen waren tot zo'n twintig jaar geleden redelijk onbekend omdat ze in een gebied leefden dat redelijk onaangetast was qua bebouwing. Toen in de jaren negentig echter werd begonnen met de bouw van de nieuwe luchthaven Chek Lap Kok, kregen ze meer bekendheid.
Hoeveel er precies leven is niet bekend maar zeker is dat het aantal van 2000 dat door de overheid werd opgegeven, veel te hoog is. De gids vertelde ons dat zij meer dachten aan een getal van twee- tot driehonderd.
Op zondag 30 september was het zover. Ik moest op mijn vrije zondag heel erg vroeg opstaan want om 9.00 uur word je bij het Kowloon Hotel afgehaald en dat is toch al snel anderhalf uur reizen vanaf Sai Kung. Voor de zekerheid had ik een half uurtje extra ingebouwd; je weet immers maar nooit.
Het is overigens heerlijk om op een zondag zo vroeg onderweg te zijn in Hong Kong. Het is rustig en stil, heel onwerkelijk voor deze stad.
Het was een prachtige dag en om stipt 9 uur werden we bij het hotel afgehaald. Zo'n twintig minuten later gingen we aan boord van een luxe jacht waar iedereen een plaatsje zocht. De tocht was rustig met af en toe een grote golf maar het was puur genieten. We voeren langs Hong Kong Airport waar het een enorme drukte was met grote vliegtuigen. Dat was heel indrukwekkend want ze komen ontzettend laag over je heen.
Na zo'n twintig minuten varen en genieten, ontstond er ineens grote opwinding; de kapitein had dolfijnen gespot. In no-time stond iedereen voor op de boot aandachtig naar de aanwijzingen te luisteren. Omdat je midden op zee bent, wordt er gewerkt met het kloksysteem. Dat betekent dat twaalf uur recht vooruit betekent, 11 uur een beetje naar links vanaf het midden, 1 uur een beetje naar rechts enzovoort. Heel effectief want de dolfijnen zijn razendsnel en op zo'n grote watervlakte verlies je ze zo weer uit het oog. Foto's maken is dan ook ontzettend moeilijk.
Op veel van de foto's die ik heb gemaakt, zie je daarom alleen maar de rug van de dolfijn maar dat mag de pret niet drukken!
De dolfijnen die we als eerste zagen, waren redelijk ver weg en waren aan het eten. Dat deden ze heel slim want er voeren twee grote vissersboten en de dolfijnen zorgden gewoon dat ze naast de boten waren om de vis daar op te pakken. Op de allereerste foto kun je dat zien.
De dolfijnen waren echter snel weer verdwenen en de kapitein besloot verder te varen. Weer zagen we er een paar, eentje op 1 uur en eentje op 11 uur. Het was echt grappig, het was of de dolfijnen ons gewoon voor de gek zaten te houden. Op een gegeven moment kwam een dolfijn ook vlakbij de boot boven om eens even te zien wat wij aan het doen waren. De gids noemde dat 'mensen kijken' oftewel, 'wat zij doen, kunnen wij ook'.
Wat ik heel bijzonder vond was dat iedereen en dan bedoel ik ook echt iedereen stond te oh'en en ah'en bij het zien van de dolfijnen. Ook was iedereen heel stil als we dichterbij de dolfijnen kwamen, zelfs de kinderen waren muisstil.
Het is natuurlijk ook heel bijzonder om deze prachtige dieren in hun eigen leefomgeving te zien. Zo waren er drie die wel een circusact leken te doen. Op exact hetzelfde moment kwamen ze boven en doken ze weer onder.
Na zo'n twee uur rondvaren en het bekijken van zo'n acht verschillende dolfijnen (ze leven namelijk in hele kleine groepjes) was het tijd om weer terug te varen.
Het was een heerlijke morgen met schitterend weer en het allermooiste natuurlijk: de dolfijnen. En wat een geluk; Saskia komt volgend weekend naar Hong Kong en dan gaan we weer. Ik kan niet wachten!
Wil je meer weten over deze dolfijnen? Surf dan eens naar: www.hkdolphinwatch.com
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten