De voorbereidingen
Die beginnen vaak al heel vroeg maar dat is in Nederland ook zo. Een zaal huren, het vervoer, de band en uiteraard de trouwlocatie(s) moeten nu eenmaal tijdig worden vastgelegd.
Ook hier is het huren van een zaal en het regelen van de catering zeer belangrijk, vooral omdat de avond voornamelijk bestaat uit eten. Maar daarover later.
Wat namelijk al voor de trouwerij wordt geregeld, is de complete fotoreportage. Die vindt niet op de dag zelf plaats maar al maanden daarvoor. Omdat Hong Kong naar de mening van veel inwoners over niet al te veel mooie locaties beschikt, wordt veel uitgeweken naar Taiwan. Dat schijnt sinds een jaar of vijf de trend te zijn.
Een van mijn collega's is daar op dit moment om een reportage te laten maken voor zijn trouwdag in november (!). Ik vroeg hem hoe dit gaat want draag je dan je kleding al? Dat blijkt niet het geval. De fotograaf heeft kennelijk een heel arsenaal aan kleding en er is een stylist die zorgt voor haar en make-up. Al met al is het redelijk aan de prijs: je moet er uiteraard heen vliegen dus dat kost al wat, dan heb je uiteraard hotelkosten en dan komt de fotograaf er nog bij.
Je krijgt als gast dan ook vaak al ruim van te voren de foto's te zien. Dat vinden wij heel eerlijk gezegd toch een beetje raar. Je bent nog lang niet getrouwd maar de foto's heb je al wel. Ons bekruipt dan toch een beetje het gevoel van: 'Dat brengt ongeluk'. Hier zien ze dat echter een stuk luchtiger. Het is gewoon praktisch want dat heb je dan maar vast gehad. Tja, zo kun je het natuurlijk ook bekijken.
Hiernaast is een voorbeeld van een foto die al ruim van te voren gemaakt is en die op de receptie al te zien is.De receptie
Als je wordt uitgenodigd voor een trouwerij, moet je je goed voorbereiden. Er wordt namelijk wel enigszins verwacht dat je keurig in het pak komt. De dames in een cocktailjurk of in het lang. Redelijk formeel dus.
Als je aankomt bij het hotel, moet je eerst het gastenboek tekenen en vervolgens in de rij aansluiten. Rij? Ja, je kunt dan namelijk het bruidspaar feliciteren en direct op de foto. Dat is best wel goochem want zo weet je zeker dat je iedereen op de foto hebt, die op de receptie is geweest. Vooral als de receptie al gauw rond de tweehonderd gasten telt.
Dat is overigens ook de reden dat de receptie in een hotel plaatsvindt. Die hebben zalen waar je zoveel gasten kunt ontvangen.
Na de foto is er tijd voor een drankje en dan wordt er stipt op tijd begonnen met het diner (je moet dus op tijd zijn). Afhankelijk van het soort trouwerij, dat wil zeggen traditioneel of een mix tussen westers en traditioneel, krijg je toch al gauw een 5-gangen menu geserveerd. Maar 9 gangen of meer is absoluut geen uitzondering. Het menu bevat allerlei gerechten van vis, tot rund- en varkensvlees, soep, dessert en nog veel meer. Wijn wordt niet veel gedronken, er wordt over het algemeen bier gedronken.
Overigens zit je meestal aan ronde tafels waar 10 gasten aan kunnen zitten. De tafels zijn gereserveerd en als je het gastenboek tekent, krijg je ook direct je tafelnummer.
Nog voor de eerste gang begint, heeft de bruid zich verkleed en meestal een nieuw kapsel en make-up. Er is namelijk een stylist bij de hele dag en de bruid kan tot wel zes jurken dragen, van traditioneel rood tijdens de theeceremonie met de ouders die voorafgaat aan de daadwerkelijke plechtigheid, tot verschillende prachtige creaties, in verschillende kleuren.
Bij de ontvangst droeg deze bruid een prachtige blauwe creatie die echter werd verwisseld voor deze,......
En toen deze.
En daarna nog twee andere creaties die we helaas niet op de foto hebben. Zoals je zult begrijpen, worden deze jurken niet gekocht maar allemaal gehuurd. Dat zou anders ook wel een heel erg dure aangelegenheid worden.
Overigens voor degenen die al watertandend naar de taart zaten te kijken, die is nep. Ik was helemaal onder de indruk omdat ik zoiets nog nooit 'live' had gezien. En hoewel de taart werd aangesneden, kun je op latere foto's zien dat dat helemaal niet echt is. Het hele ding is van piepschuim. Soms is echter het deel dat aangesneden wordt, wel een echte taart en de rest is nep. Ik heb gevraagd waarom ze dat doen als het toch nep is en het antwoord was: ja maar het is traditie.
Dat hebben we ook gezien bij het champagne drinken waarbij de armen dan gekruist worden. Een klein slokje voor de foto en dat was het dan.
Soms is er een bandje dat rustige klassieke muziek speelt op de achtergrond. Gedanst wordt er namelijk niet. Er wordt gegeten. Maar Hong Kong zou Hong Kong niet zijn als er niet ook enig spektakel zou zijn en dat is er dan ook. Tijdens het eten is er namelijk veel entertainment. Er worden video's en foto's getoond van de bruid en de bruidegom waarbij een kort overzicht wordt gegeven van hun jeugd, puberteit en nou ja, hun leven tot DE dag. Daar kan soms behoorlijk luide muziek achter zitten maar ik vind het best een leuk concept.
Dan zijn er vaak wat korte speeches van de ceremoniemeester en van het bruidspaar, dat de ouders bedankt voor de liefdevolle opvoeding (het is een beetje zoetsappig maar het heeft wel wat, toch). Dan worden er vaak wat spelletjes gedaan waarbij het bruidspaar iets moet doen en als ze verliezen, moeten ze een Chinese borrel drinken. Maar het bruidspaar heeft meestal wat vrienden en vriendinnen op sleeptouw en eigenlijk moeten die er dan aan geloven. Je kunt je voorstellen dat na zo'n spelletje of vijf, zes sommige mensen niet meer zo vast ter been zijn. Persoonlijk hoeft dit voor mij niet zo maar ook dit is traditie hier.
Zo ga je geleidelijk al etend door de avond en dan is er ineens het einde. Als de koffie wordt geserveerd, verdwijnt het bruidspaar naar de hal. Dan is het een kwestie van snel je koffie naar binnen gieten, het bruidspaar de rode (voor geluk en voorspoed en ZEER belangrijk) envelop met inhoud passend bij je status en genoeg om voor het diner te betalen. Hier zit een systeem achter. Ik geloof dat wij altijd worden geacht zo'n 150 euro te betalen omdat het tot nu iemand uit Bert's team betrof en hij als hoofd van de afdeling een hoge status heeft.
Ja, en dan is het feest afgelopen. Echt, binnen 10 minuten is de zaal leeg en rent het personeel rond om de piepschuim taart naar de opslag te brengen en alles op te ruimen. Dat is een hele vreemde gewaarwording. Ten eerste is het nog redelijk vroeg, meestal rond half elf en ten tweede komt het als een koude douche. Niks even gezellig nakletsen, hoor.
Waarom gebeurt dit? De meeste mensen zijn afhankelijk van het openbaar vervoer en moeten een redelijk eind reizen. Op dit tijdstip kan iedereen nog ruimschoots met de MTR (de metro) naar huis en hoeft geen 'dure' taxi te betalen. Zoals ik al eerder zei: de mensen zijn hier redelijk praktisch ingesteld.
Heel anders dus dan 'bij ons' maar heel leuk om eens mee te maken. En de volgende trouwerij staat al weer in de agenda!
De ronde tafel
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten