Het heeft even geduurd maar hier is dan eindelijk het eerste artikeltje op onze weblog.
Hoe zat het ook alweer met ons?
Sinds mei 2001 werken wij voor de firma adidas op het hoofdkantoor in Duitsland. Om precies te zijn in Herzogenaurach of Herzo voor de ingewijden. Dat is een stad in het zuiden van Duitsland, zo'n 550 kilometer van Amsterdam.
Maar goed, ons leven kabbelde lekker voort totdat we in april 2006 de vraag kregen of we niet voor twee jaar naar Hong Kong wilden. HONG KONG????? Dat moesten we eerst even verwerken. We waren beiden nog nooit in Azie geweest en hadden daar ook nooit behoefte aan gehad. We hadden heel eerlijk gezegd eerder rekening gehouden met Amerika.
Het bedrijf bood aan eerst eens te komen kijken. Dat heet een 'Look and See' trip. Dat betekent dat je in een paar dagen door de omgeving wordt geleid om een indruk te krijgen. Je wordt dan niet zomaar rondgereden en maakt wat toeristische uitstapjes. Er wordt eerst een uitgebreide vragenlijst naar je gestuurd om een idee te krijgen wat voor jou belangrijk is aan je eventuele nieuwe woonplaats. Daarbij ga je ook huizen bekijken en dat is niet onbelangrijk.
De Look and See trip begin mei was zeer intensief. We hebben in een paar dagen Hong Kong Island gezien en zijn van hot naar her in de omliggende gebieden gereden. Dat gaat allemaal in een zeer hoog tempo waarbij er soms nauwelijks tijd is om een hapje te eten. Daarbij kwam nog dat het verschrikkelijk warm was. Als je dan steeds huizen moet bekijken waar de airco niet aanstaat, is dat een hele opgave.
Maar we kregen inderdaad een goede indruk en waren erg gerustgesteld met betrekking tot het wonen. In eerste instantie was de agent die ons hielp, nogal gestressed over onze wooneisen maar in de praktijk waren er toch een aantal woningen dat daaraan tegemoet kwam. Eentje sprong er in het bijzonder uit en dat is ook het huis waar we nu wonen (want uiteindelijk zijn we dus in juli 2006 gegaan).
Het huis staat in de zogenaamde Backyard of Hong Kong wat zoveel betekent als de achtertuin van Hong Kong. Het ligt in het Country park van Sai Kung (dat ligt in de New Territories) en bestaat uit een blok van twaalf huizen. Niet alle huizen zijn verhuurd of verkocht en op een echtpaar na, wonen er alleen ex pats. Dat zijn mensen uit Nieuw-Zeeland (of Kiwi's zoals ze zichzelf graag noemen), Duitsland, Amerika en Engeland.
Hoe zat het ook alweer met ons?
Sinds mei 2001 werken wij voor de firma adidas op het hoofdkantoor in Duitsland. Om precies te zijn in Herzogenaurach of Herzo voor de ingewijden. Dat is een stad in het zuiden van Duitsland, zo'n 550 kilometer van Amsterdam.
Maar goed, ons leven kabbelde lekker voort totdat we in april 2006 de vraag kregen of we niet voor twee jaar naar Hong Kong wilden. HONG KONG????? Dat moesten we eerst even verwerken. We waren beiden nog nooit in Azie geweest en hadden daar ook nooit behoefte aan gehad. We hadden heel eerlijk gezegd eerder rekening gehouden met Amerika.
Het bedrijf bood aan eerst eens te komen kijken. Dat heet een 'Look and See' trip. Dat betekent dat je in een paar dagen door de omgeving wordt geleid om een indruk te krijgen. Je wordt dan niet zomaar rondgereden en maakt wat toeristische uitstapjes. Er wordt eerst een uitgebreide vragenlijst naar je gestuurd om een idee te krijgen wat voor jou belangrijk is aan je eventuele nieuwe woonplaats. Daarbij ga je ook huizen bekijken en dat is niet onbelangrijk.
De Look and See trip begin mei was zeer intensief. We hebben in een paar dagen Hong Kong Island gezien en zijn van hot naar her in de omliggende gebieden gereden. Dat gaat allemaal in een zeer hoog tempo waarbij er soms nauwelijks tijd is om een hapje te eten. Daarbij kwam nog dat het verschrikkelijk warm was. Als je dan steeds huizen moet bekijken waar de airco niet aanstaat, is dat een hele opgave.
Maar we kregen inderdaad een goede indruk en waren erg gerustgesteld met betrekking tot het wonen. In eerste instantie was de agent die ons hielp, nogal gestressed over onze wooneisen maar in de praktijk waren er toch een aantal woningen dat daaraan tegemoet kwam. Eentje sprong er in het bijzonder uit en dat is ook het huis waar we nu wonen (want uiteindelijk zijn we dus in juli 2006 gegaan).
Het huis staat in de zogenaamde Backyard of Hong Kong wat zoveel betekent als de achtertuin van Hong Kong. Het ligt in het Country park van Sai Kung (dat ligt in de New Territories) en bestaat uit een blok van twaalf huizen. Niet alle huizen zijn verhuurd of verkocht en op een echtpaar na, wonen er alleen ex pats. Dat zijn mensen uit Nieuw-Zeeland (of Kiwi's zoals ze zichzelf graag noemen), Duitsland, Amerika en Engeland.
Het complex is ommuurd en wordt bewaakt door een guard, een wacht. Dat lijkt allemaal een beetje bizar maar het is hier geen overbodige zaak om verschillende redenen.
Ten eerste is daar het risico van inbraak en diefstal door de plaatselijke bevolking. Dit is een redelijk hoog risico omdat de gemiddelde levensstandaard in Hong Kong een heel stuk lager ligt dan in bijvoorbeeld Nederland. De mensen moeten heel hard werken voor een mager salaris en de huren hier zijn erg hoog. Het ligt dan voor de hand dat wanneer de gelegenheid zich voor doet, deze met beide handen wordt aangepakt.
De tweede reden is er een waar ik nooit aan zou hebben gedacht: er lopen hier wilde koeien. Echt wild. Niet te benaderen en als je ze in je tuin hebt, kun je gelijk de hovenier bellen want dan staat er niets meer overeind. Niet vreemd dus dat we zo beschermd wonen. Tja, het is weer eens wat anders.
Die koeien zijn overigens altijd wel het gesprek van de dag want soms leggen ze het verkeer gewoon lam en komt de politie om het een en ander in goede banen te leiden en ongelukken met koeien te voorkomen. Maar wij vinden dat het een leuk tintje geeft aan het leven hier. Het vormt een enorm contrast met Hong Kong Island waar de bekende flatgebouwen staan en je moet zoeken om een beetje wildlife te vinden.
Ten eerste is daar het risico van inbraak en diefstal door de plaatselijke bevolking. Dit is een redelijk hoog risico omdat de gemiddelde levensstandaard in Hong Kong een heel stuk lager ligt dan in bijvoorbeeld Nederland. De mensen moeten heel hard werken voor een mager salaris en de huren hier zijn erg hoog. Het ligt dan voor de hand dat wanneer de gelegenheid zich voor doet, deze met beide handen wordt aangepakt.
De tweede reden is er een waar ik nooit aan zou hebben gedacht: er lopen hier wilde koeien. Echt wild. Niet te benaderen en als je ze in je tuin hebt, kun je gelijk de hovenier bellen want dan staat er niets meer overeind. Niet vreemd dus dat we zo beschermd wonen. Tja, het is weer eens wat anders.
Die koeien zijn overigens altijd wel het gesprek van de dag want soms leggen ze het verkeer gewoon lam en komt de politie om het een en ander in goede banen te leiden en ongelukken met koeien te voorkomen. Maar wij vinden dat het een leuk tintje geeft aan het leven hier. Het vormt een enorm contrast met Hong Kong Island waar de bekende flatgebouwen staan en je moet zoeken om een beetje wildlife te vinden.
2 opmerkingen:
Hoi zus,mooi verslag en schitterende foto's.
Ik kwam tot de ontdekking dat het eerste jaar er alweer bijna op zit!Ik hoop dat het tweede jaar net zo snel gaat hihihi.
Dikke kus en knuffels van Jezusje met blok aan been hihihi
Beste Monica,
In Januari gaan mijn newlywed wife and I nogmaals een trouwfeest geven in Hong Kong. voor Familie.
Jouw blog is heel verhelderend voor mij als kaaskop. Erg leuk om te lezen.
Graag zou ik nog wat heen en weer mailen met je over de bruiloften, en over het leven daar.
Wij plannen om in Juni 2011 naar Hong Kong te komen en daar te gaan wonen en werken.
Mijn email is: rick.s@chello.nl
(als we die maar weer verwijderen als we eenmaal contact hebben )
Thanx
Een reactie posten